ตอนที่ 16
ไม่ได้คิดอะไรมากกว่านั้น
“ยังมีอีกหลายมุมที่คุณยังไม่เห็นเกี่ยวกับตัวผม” เขาเอียงหน้ามามองเธอด้วยแววตาวาววับ “...อยากเห็นมั้ยครับ”
เกินไป เกินไป เกินไปมากแล้ว
เจนจิรา อุทานอยู่ในใจเมื่อเสี้ยวหน้าหล่อเหลานั้นหันมามองเธอ นี่เขากะจะดึงเธอเหยียบเข้าไปฝังจมมิดอยู่ในใจเขาไม่ให้เห็นเดือนตะวันเลยหรืออย่างไร
“อยากเห็นค่ะ”
ติณ หัวเราะออกมาเมื่อได้ยินคำตอบ
“ผมชักจะเริ่มติดใจคุณแล้วละซิ”
เพิ่งจะเริ่มเองเหรอ? อะไรกัน!! เธอเริ่มไปตั้งนานจนฝังในใจส่วนลึก ยากจะลบออกจากความรู้สึกได้
“ฮ่าๆ เจนควรจะดีใจใช่มั้ยคะ”
“คุณเป็นลูกน้องคนแรกเลยนะ ที่ผมแหกกฎมาทำอะไรด้วยแบบนี้ หวังว่า...”
คำพูดของเขาขาดหายไป เหมือนต้องการชะงักไว้แค่นั้น
“...”
เธอไม่เซ้าซี้เขาต่อ ได้แต่นั่งเงียบด้วยคาดว่าเขาคงจะไปส่งเธอที่คอนโดเช่นดั่งวันนั้น เพราะเลยสถานีบีทีเอสมาหลายสถานีแล้ว
RRR มือถือของเขาที่วางอยู่ด้านข้า
