สำหรับนลินี คือประสบการณ์แสนวิเศษ เธอไม่มีคำพูดใดเอื้อนเอ่ย นอกจากเสียงหอบหายใจแรงหลังภารกิจสวาท ครั้งแรกของตนสวยงามมาก
“ฉันว่าต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ” ปากพูด ตามองเพดาน ก่อนหันมองคนนอนด้านข้าง แทนที่เขาจะมองหน้า กลับมองหน้าอกนลินี ร่างกายเขาร้อนขึ้นมาทันใด “เธอคิดเหมือนฉันมั้ย”
“คิดว่า” เสียงเหนื่อยล้าตอบกลับ ตกใจเล็กน้อยเมื่อจุลภัทรขยับตัวเกยก่าย มือเขาอยู่ไม่ซุก นวดทรวงอกพอดีมือ
“คิดว่า เอากันอีกรอบไง”
“ห๊ะ!” เสียงนลินีดังขึ้นแค่นี้ ปากเธอถูกปิดด้วยปากจุลภัทร คำพูดถูกกลืนลงในลำคอ ต่อมาเสียงที่ไหลผ่านปากหญิงสาวคือ เสียงครางแห่งความสุขคู่ความรัญจวน ไม่ใช่แค่เสียงเธอเท่านั้น มีเสียงจุลภัทรขับขานไปด้วย กว่าทุกเสียงจะเงียบลง เวลาเคลื่อนผ่านมาจนดึกดื่น
พายุด้านนอกสงบ พายุในห้องสงบเช่นกัน จุลภัทรนอนกอดนลินี สตรีแสนเกลียดชัง ที่เวลานี้ความรู้สึกสวนทางกัน และเป็นค่ำคืนแรกในรอบหลายปี ที่เขา
