“ปล่อยมันไปเถอะอิน อย่าไปตาม อย่าไปใส่ใจมัน ถ้าอินทำอย่างนั้น นั่นหมายความว่า อินให้ค่ามัน อินต้องมองมันเหมือนขยะสิ ขยะไม่มีใครเก็บไว้หรอกนะ มีแต่จะทิ้ง อินเป็นคนโง่ถูกมันหลอก อินก็ต้องไม่โง่ซ้ำสอง ให้คนอื่นดูถูกดูแคลน สำคัญที่สุดคือ ผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียวในโลกนะลูก”
ใช่...อัจฉราคือขยะ ที่ไม่ควรเก็บไว้
สองเดือนหลังจากอัจฉราไปจากชีวิตอินทร มนธิชาน้องสาวบุญธรรมของอัจฉรา มาหาพี่สาวที่ไร่ โดยไม่รู้เรื่องที่อัจฉราทำไว้กับอินทร มนธิชามารู้เมื่อสายเกินไป อินทรข่มเหงมนธิชาด้วยความคับแค้นใจ ระบายความโกรธใส่ร่างสาวอันแสนบริสุทธิ์อย่างโหดร้าย ราวกับเธอเป็นตัวตายตัวแทนอัจฉรา
“ถ้าเธอไม่ยอมฉันดีๆ ฉันจะตามล่าพี่สาวเธอ รวมทั้งทำให้ครอบครัวเธอย่อยยับ ให้ชิปหาย ฉันไม่ได้ขู่นะ ฉันทำจริง ไม่เชื่อก็ลองดู”
มนธิชาไม่มีทางลองดีกับอินทร เธอไม่ขอเสี่ยงใดใด ครอบครัวอัจฉรามีบุญคุณกับเธอมาก เลี้ยงดูตนมาตั้งแต่ว
