“พี่พีท...สายแล้วนะคะ...พี่พีท...อุ๊ย!”
เธอร้องตกใจเมื่อจับแขนของเขาและรู้สึกถึงความร้อนจากตัวของปฐพีที่มันมากเกินปกติ
“พี่พีท...นี่พี่พีทไข้เหรอคะ?”
พี่ปวดหัวนิดหน่อยนะคงไม่เป็นอะไรมากกระมัง
ปฐพีพูดออกมาด้วยเสียงแหบแห้งแต่เมื่อเขาพยายามจะลุกจากโซฟากลับกลายเป็นว่าต้องเซกลับไปนั่งและทำให้กัญญกรตกใจเมื่อเห็นภาพนั้น เธอกำลังจะเอื้อมมือไปแตะตัวเขาแต่ก็ชะงักเอาไว้ได้เสียก่อน ใจหนึ่งเธอก็อยากช่วยแต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าเขาจะแกล้งทำหรือเปล่า
“นี่พี่พีทปวดหัวมากจริง ๆ เหรอคะ?”
“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่มันก็อยากจะนอนน่ะ หรือว่าพี่คงจะเป็นหวัดเพราะเมื่อวานอากาศร้อนจัด ไม่เป็นไรหรอกนะ กัญกลับไปดูลูกเถอะเดี๋ยวพี่จะหายากินเอง” น้ำเสียงของเขาฟังดูเหมือนไร้เรี่ยวแรง เสียงนั้นมันแห้งแหบมากกว่าเก่า ขณะนั้นกัญญกรก็รู้สึกลังเลหากแต่เธอก็ตัดสินใจในท้ายที่สุดเดินกลับเข้าไปในห้องซึ่งลูกสาวตัวน้อยนอนลืมตาและพ
