ความอดทนที่ไม่มีขีดจำกัด
1061 คำ
“แกๆ ดูนี้สิ คลิปที่คิมหันต์เข้าเส้นชัยเป็นคนแรก โคตรเท่เลย”
สาวๆที่นั่งกินข้าวข้างๆพลอยชมพูและไอเดีย นั่งเปิดคลิปเมื่อคืนที่เขาเพิ่งไปแข่งรถชนะมา
ไอเดียที่เห็นคลิปนั้นแล้วหันไปมองพลอยชมพูอย่างเป็นห่วง แต่เธอยิ้มน้อยๆ เป็นสัญญาณว่ายังโอเคอยู่
“ว๊าย! จูบกับพริตตี้คนนี้ด้วย แหม บดขยี้สะถ้าเป็นกูนะคงน้ำเดินอ่ะ”
พูดจบก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนานทั้งๆที่ก็รู้อยู่ว่าพลอยชมพูนั่งอยู่ข้างๆ
“เห้อ แต่ก็สงสารนะ อยู่เป็นของตาย ทั้งๆ ที่ผู้ชายเขาน่าจะเบื่อแย่แล้ว แต่ก็ยังหน้าด้านหน้าทนอยู่”
“จริงมึง!!!”
“พวกมึงว่าใครว่ะ” ไอเดียที่ทนไม่ได้ ลุกขึ้นพรวดชี้หน้าว่าพวกสองสาวที่กำลังพูดแดกดันพลอยชมพู เธอทนไม่ไหว ต่อให้พลอยชมพูจะทนไหวก็ตาม
“ช่างเขาเถอะ เดีย นั่งลง อายคน!” พลอยชมพูพยายามห้ามเพื่อนที่ตอนนี้กำลังโมโหสั่นเทิ้มไปทั้งตัว
“ใช่! เป็นกูกูอายนะ เขาพูดเรื่องจริง แต่ทำมาโกรธเนี่ย ทั้งมหาลัยเขาก็รู้ ว่าคิมหันต์เขามีแฟนไว้เหมือนสัตว์เลี้ยงประจำตัวแค่นั้นแหละ” เมื่อหญิงสาวคนนั้นพูดจบ ไอเดียก็คว้าแก้วน้ำที่อยู่ในมือพลอยชมพู สาดใส่หน้าทั้งสามคนทันที
“กรี๊ดดด!!!! อีนี้ มึงทำบ้าอะไรว่ะ สาดมาได้ไง กูสกปรกหมดเลย” เธอทำท่าจะง้างมือตบพลอยชมพู แต่ไอเดียง้างหมัดกลับ
”เอาสิ มึงตบเพื่อนกู กูต่อยมึงกลับ ถ้าอยากให้ซิลิโคนที่มึงทำมาเบี้ยวจนต้องแก้ มึงก็ลองดู” แววตาของไอเดียเอาจริง จนเธอกลัวว่าจะโดนแบบที่พูด เลยต้องเอามือลง และได้แต่ทำอึดอัดก่อนจะเดินกระแทกเท้าไปจากตรงนั้น
“เดีย กูขอบคุณมึงมากนะ ที่ช่วยปกป้องกู”
“เออ มึงก็อย่านั่งซึมให้มันด่าอยู่ฝ่ายเดียว สู้กลับมันไปบ้าง” ไอเดียพูดเสียงเข้มด้วยความเป็นห่วงเพื่อน
“ก็เขาพูดเรื่องจริง”
คนตัวเล็กพูดเบาๆกับเพื่อน จนไอเดียอดสงสารไม่ได้ เธอก็รู้ว่าคิมหันต์เป็นคนสนับสนุนค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันของพลอยชมพูทุกอย่าง เขาเปย์พลอยชมพูไม่อั้น เหตุผลมากจากชายหนุ่มให้เพื่อนเธอออกจากงานมาเอง เพื่อนเธอทำงานร้านคาเฟ่ ก็โดนเขาตามไปอาละวาดกดดัน เพราะมีคนไปจีบพลอยชมพู ทั้ง ๆ ที่จริง ใจพลอยชมพูไม่อยากรบกวนอะไรเขาเลย แต่ในเมื่อเธอไม่มีงาน ก็ไม่มีเงิน เธอเลยต้องพึ่งพาเขาอย่างทุกวันนี้
แล้วนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรก ที่เธอโดนสาวๆของคิมหันต์พูดจาแดกดัน ถ้าเธอทะเลาะกับสองคนนี้ เธอก็ต้องทะเลาะกับผู้หญิงอีกนับไม่ถ้วน สู้เธอเงียบๆเสียดีกว่า ให้มองว่าเป็นคนแพ้ไป ในเมื่อต่อให้ชนะ คิมหันต์ก็เป็นคิมหันต์ที่ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงได้
.
.
คิมหันต์ออกไปหาเพื่อนอีกในคืนนี้ ทิ้งให้เธออยู่คนเดียว กินข้าวเย็นคนเดียว โดยที่พลอยชมพูพยายามทำใจให้ชิน แต่ก็ไม่เคยชินสักที
“ฮืออออ!!” ร่างบางรับรู้ได้ถึงบางอย่างที่กำลังกวนเธอในขณะที่เธอหลับอยู่
“คิม?” เธอลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าเป็นคิมหันต์ที่กำลังจะปลดกระดุมเสื้อเธอออก
“ใช่! คิมเอง ชมคิดว่าเป็นใคร”
“ไม่เอานะคิม ชมประจำเดือนยังมาอยู่”
“ดีสิ จะได้ไม่ต้องใส่ถุงยางอนามัย” เธอสะอืดสะเอียน กับคำพูดเขามาก เธอไม่อยากให้เขาไม่ป้องกัน เพราะเขามันมั่วกับคนอื่นมาด้วย
“ไม่เอา คิม ใส่ด้วย คิมไม่รู้ไปนอนกับใครมาบ้าง” เธอมองเขาอย่างไม่ไว้ใจทำเอาคิมหันต์รู้สึกโมโห
“ไม่ต้องกลัวหรอก กับคนอื่นคิมป้องกัน แต่ชมเป็นเมีย ถ้าคิมอยากสด ชมก็ต้องให้” เขาพูดจบก็กระแทกพรวดเข้ามา โดยไม่ได้สนใจเลยว่าเธอจะพร้อมหรือไม่ ก่อนที่จะโน้มตัวลงมาจูบเธอรสชาติของเหล้าและบุหรี่ที่คละคลุ้งอยู่ในปากเขา ทำเอาเธออยากเบือนหน้าหนี แต่เขาก็ล็อกไว้แน่น
”อย่ารังเกียจคิม เพราะคิมเป็นผัวชม คิมทำอะไร ชมก็ต้องทนให้ได้”
“อืออออ! อ่ะ” เขาตอกเธออย่างรุนแรง จนกลีบรักมันปลิ้นเข้าปลิ้นออก ตามแรงที่เขากระแทกมา
“เสียวเป็นบ้าเลย ทำไมโดนคิมเอาบ่อยๆ ของชมก็ยังรัดแน่นเหลือเกิน อ่าา” เขาพูดอย่างเอาแต่ใจ ก่อนจะออกแรงกระแทกกระทั้นเธอถี่ๆ จนเธอแทบจมหายไปบนที่นอน
“อ่ะๆ อือออ เบาๆ ชมแสบ” เธอจิกลงบนแขนเขาด้วยความรู้สึกเหมือนตรงนั้นจะขาด
“ปล่อยน้ำออกมาสิ ทำไม ผัวเ-ดมันไม่มีอารมณ์ร่วมเลยเหรอ”
คิมทำหน้าหน้าไม่พอใจ แต่ก็ยังตอกไม่ยอมหยุด เอวสอบหนาทำหน้าที่อย่างแข็งขัน มันรัวจนเธอต้องร้องเสียงหลงออกมา
“อืออ คิม”
“อ่าๆ โอ่ววววว ซี๊ดดดด แม่ง เอากับใครก็ไม่มันเท่าเอากับเมีย”
พูดจบก็กระแทกแรงๆอีกสองสามที แล้วอัดน้ำกามขาวขุ่นฉีดไปในโพรงรักของเธอ ก่อนที่เขาจะล้มตัวนอนลงอย่างหมดแรง เหงื่อชื้นซึมตามไรผมเขา
ด้วยความเหนื่อยอ่อน สักพักเสียงลมหายใจสม่ำเสมอบอกให้รู้ว่าคิมหันต์หลับไปแล้ว พลอยชมพูได้แต่ถอนหายใจ เพราะเธอไม่สามารถปลุกเขาขึ้นไปอาบน้ำได้ เพราะถ้าหลับแล้วโดนปลุกแบบนี้ คิมหันต์ก็จะหงุดหงิด หัวเสียมาก
ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นเปลี่ยนเสื้อผ้า เช็ดหน้าเช็ดตัว เพื่อให้เขานอนหลับอย่างสบายตัวที่สุด เธอลุกขึ้นเก็บรองเท้าที่กระจัดกระจายของเขา กางเกงที่เขาถอดทิ้งไว้ใส่ลงไว้ในตะกร้า ก่อนดูนาฬิกา ตีสี่กว่า เกือบสว่างเลยคืนนี้ที่เขากลับมา เธอเลยตัดสินใจอาบน้ำ แต่งตัวรอไปเรียนเลย วิชานี้เธอเรียนพร้อมกับเขา แต่ดูท่าแล้ว เขาน่าจะไม่ตื่นไปเรียนอีกตามเคย
- ผู้เขียน
