ไม่มีสิทธิ์ไปไหน

1111 คำ
“ชม วันนี้คิมไปแข่งรถกับเพื่อนนะ” เขาบอกเมื่อทั้งคู่กลับมาถึงห้องแล้ว วันนี้เป็นวันครบรอบสองปีที่คบกันมา เขาจำได้ แต่เขาไม่เคยใส่ใจ เธอเลยเลือกที่จะเงียบไม่พูดอะไร “แล้วเป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนี้ คิมบอกแล้ว คิมไม่ชอบ ทำหน้าให้มันดีๆหน่อย” “หน้าปกติของชมเป็นแบบนี้ คิม!” เธอถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย “เหรอ! แล้วนี้กล้าถอนหายใจใส่คิมเหรอ แม่ง! ก็ทำตัวน่าเบื่อแบบนี้ไง คิมถึงไม่อยากอยู่ด้วย” คนตัวโตว่าให้เธอ ช่วงหลังมานี้พลอยชมพูเย็นชา ทำเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร จนเขาเหมือนอยู่กับสิ่งของไม่ใช่คนแล้ว “หรือคิมจะให้ชมโวยวาย ทั้งที่คิมก็รู้ว่าวันนี้วันอะไร” “แค่วันครบรอบมั้ย ชม เดี๋ยวคิมโอนเงินให้ ชมอยากได้อะไร ชมก็ไปซื้อเอา อย่าเรียกร้องมากได้มั้ย คิมรำคาญ” คำว่ารำคาญของเขา ทำเอาเธอได้แต่กัดปากระงับความรู้สึก มันไม่เจ็บหรอก แต่มันชา พูดจบ เงินจำนวนหนึ่งก็โอนเข้าบัญชีเธอ ก่อนที่เข้าจะก้มลงจูบศรีษะเธอแรงๆ “คิมไปก่อนนะ สายแล้ว” พูดจบเขาก็เดินตัวปลิวออกจากห้องอย่างรวดเร็ว ไม่ได้สนใจเลยว่าเธอจะมีสีหน้าหรือท่าทางอย่างไร ชมพูได้แต่นั่งเงียบๆอยู่ในห้องมืดๆ เธอโดนละเลยแบบนี้เสมอ จนบางทีก็คิดอยากจะไปจากเขา แต่เธอ็กลัวเกินกว่าจะกล้าก้าวออกจากพื้นที่ปลอดภัยนี้ . “มึงพร้อมลงแข่งมั้ย ไอ้คิม ทำไมทำหน้าเหมือนใครจะตาย มึงหันไปดูของรางวัลก่อน!” พริตตี้สาวสวยลูกครึ่งในชุดบิกินี่ที่แทบไม่ปกปิดอะไรเลย แต่ก็ทำให้คิมหันต์ไม่ได้สนใจมากมายอยู่ดี “กูแค่ชอบเอาชนะ แต่ไม่ได้อยากได้ของรางวัล” เขาแสยะยิ้มอย่างอวดดี “ทำไมว่ะ เด็ดขนาดนี้ หรือไม่กล้า กลัวชมพูรู้?” “ไอ้คิมเหรอ มันจะกลัวเมีย ไอ้ภูผา มึงดูด้วย คนอย่างไอ้คิม เมียต่างหากที่อยู่ใต้ตีนมัน” เคนพูดอย่างเอาใจเพื่อน เขามันคนประเภทเดียวกันเลยอยู่กันได้ “ต่อไปจะเป็นการแข่งขันประเภทบุคคลทั่วไป ขอให้นักแข่งรถเดินมารายงานตัวที่จุดปล่อยตัวด้วยครับ” เสียงประกาศแจ้งเตือนรอบแข่งของคิมหันต์ เจ้าตัวจึงลุกขึ้นยืดเต็มความสูง ก่อนจะหยิบหมวกกันน๊อกมาครอบหัวไว้ “พวกมีลงเต็มที่เลย คืนนี้กูไม่พลาดแน่!” !! . . . แล้วก็เป็นจริงดังว่า คิมหันต์เข้าเส้นชัยเป็นคนที่หนึ่งเรียกเสียงเฮ! และเรียงกรี๊ดได้จากคนในสนาม ผู้คนรุมเข้าไปอออยู่ที่รถเขา เมื่อเขาออกมาจากรถ เพื่อนสองคนก็ยกเขาอุ้มพร้อมเปิดแชมเปญสาดจนคนเปียกไปหมด ส่วนพริตตี้ที่เป็นของรางวัลในคืนนีนเดินนวดนาดมาหาเขา ก่อนที่จะโดนชายหนุ่มคว้าไปบดจูบอย่างดูดดื่ม ภูผาจับภาพนาทีประทับใจไว้ ก่อนจะกดลงสตอรี่ไอจีอย่างไม่มีปิดบัง พลอยชมพูได้แต่มองวิดีโอนั้น อย่างข่มขื่นใจ ภาพที่เขามีความสุขกับผู้คนมากมายที่รายล้อมเขา เธออยากรู้เหลือเกิน ว่า แฟนอย่างเธอ อยู่ตรงส่วนในความสัมพันธ์นี้ เขาไม่เคยมองเห็นความสำคัญของเธอ แต่ก็ไม่ยอมปล่อยเธอไปเช่นกัน เธอเป็นเพียงลูกไก่ในกำมือเขา . . .โครม! โอ้ย! “แม่ง ใครเอามาวางตรงนี้ว่ะ” คิมหันต์ที่เพิ่งกลับมาจากข้างนอก เดินชนกล่องบางอย่าง ก่อนจะร้องออกมาด้วยความเจ็บ เขาหงุดหงิดจนต้องสบถออกมา พร้อมเตะกล่องเจ้าปัญหาไปไกลลิบ ทำเอาพลอยชมพูที่นั่งอยู่ที่โซฟาต้องสะดุ้งเฮือก! ก่อนจะเหลือบมองดูนาฬิกา ตีสาม! “อ้าว ชม ทำไมยังไม่นอน มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้” เสียงคิมหันต์ยานนิดๆ เพราะมึนๆเมาๆ จากเหล้าที่ดื่มมาอย่างหนักกันเพื่อน เมาขนาดนี้ดีแค่ไหนที่ประคองรถขับมาถึงคอนโดได้ เธอมองเขาด้วยน้ำตานองหน้า กวาดมองไปทั่วตัวเขารอยคิสมาร์กเต็มรอบคอ ไม่ต้องบอกว่าเมื่อคืนไปทำอะไรมา “ชมมีเรื่องจะคุยกับคิม” “ค่อยคุยตอนเช้า คิมง่วง”พูดจบก็ล้มตัวลงบนที่นอน ก่อนจะหลับตา ไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น “ชมอยากขอเลิก ชมไม่อยากอยู่ในสภาพแบบนี้แล้ว” คำพูดของพลอยชมพู ทำเอาคิมหันต์ที่นอนอยู่เด้งตัวขึ้นมาทันที พร้อมกับบีบปลายคางเธอแน่น จนหญิงสาวรู้สึกเจ็บ เธอมองเขาอย่างหวาดหวั่น แต่ก็มีความไม่ยอมแพ้ จ้องตาเขากลับเช่นกัน “ชมพูดอะไร ใช้สมองแล้วเหรอที่พูดมา!” “ชมทนไม่ไหวแล้ว ชมไม่อยากอยู่ในสภาพนี้ คิมไม่รักชมแล้ว คิมก็ปล่อยชมไปเถอะ” หยาดน้ำตาเม็ดโตไหลลงมาอาบแก้ม ทั้งเจ็บที่โดนเขาบีบคาง และทั้งเจ็บจากการกระทำของเขา “ชมไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้น ถ้าคิมเบื่อแล้วคิมเฉดหัวชมไป ชมถึงจะมีสิทธิ์ไป” เขาพูดพร้อมทั้งซุกไซ้ซอกคอเธออย่างหื่นกระหาย แต่เธอรังเกียจที่เขาทำแบบนี้กับคนอื่นมาทั้งคืนแล้ว “คิม! ปล่อยชมนะ ทำแบบนี้กับคนอื่น แล้วมายุ่งกับชมทำไม ถ้าชมไปนอนกับคนอื่นบ้างล่ะ คิมจะรับได้มั้ย” คำพูดของชมพู ทำเอาเขาชะงักไป ก่อนจะหยิบปืนที่อยู่ในลิ้นชักหัวเตียง มาจ่อหัวสวยๆของเธอ “ชมลองทำดู แล้วชมจะได้แค่ครั้งเดียว เพราะคิมจะฆ่าให้ตายทั้งมันทั้งชม” เธอมองเขาอย่างตัดพ้อ เธอกลัวอารมณ์ของคิมหันต์เหลือเกิน จนแทบจะหยุดหายใจ เขาดูน่ากลัวจนเธอแทบไม่กล้าสบสายตา “เอาความคิดที่จะไปจากชีวิตคิมออกไปเลย เพราะชีวิตชมเป็นของคิม ชมอยากอยู่ห้องดีๆ มีเงินใช้ ได้เรียนหนังสือต่อ มันเป็นเพราะใคร ถ้าไม่ใช่เพราะคิม ถ้าคิมยังเล่นไม่ช้ำ ชมก็ไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้น แล้วมานอน อย่างี่เง่า เรียกร้องอะไรโง่ๆอีก” ชมพูตัวสั่นเทา ก่อนคลานขึ้นไปหาเขาบนเตียงอย่างสั่นๆ คิมหันต์กอดหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน แต่มือเขาก็ยังจับปืนอยู่! พลางลูบหัวเธอเบาๆ จนเขาหลับไปในที่สุด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม