“ไอ้ชมพู วันนี้แกเดินมาเรียนอีกแล้วเหรอ ทำไมไอ้คิมไม่ขับรถมาส่งว่ะ รถก็มีไม่รู้กี่สิบคัน มีแฟนรวยสะเปล่าแต่ดันใช้ชีวิตรันทดกว่าเดิม”
ไอเดีย เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอบ่นโวยวาย เมื่อ ชมพู เพื่อนสาวต้องเดินตากแดดมาเรียนตอนเที่ยงตรง ทั้งๆที่ คิมหันต์ แฟนหนุ่มของเพื่อนสาวมีรถหรูแต่ไม่เคยยอมขับมาส่งเพื่อนเธอที่มหาลัยเลย
“คิมเขายังนอนไม่ตื่นนะ ฉันไม่อยากปลุก เมื่อคืนเขากลับมาห้องก็ดึกแล้ว”
“เออ ให้มันได้แบบนี้สิ มันไปเที่ยวผับ มั่วสาวอีกแล้วเหรอ แกก็ทนเก่งจริง ๆ นะ ไม่รู้ว่าจะทนไปเพื่ออะไร ถ้าไม่ไหวก็หยุดได้นะ”
ไอเดียส่ายหัวอย่างไม่สบอารมณ์เพราะไม่พอใจแทนชมพู รู้อยู่ว่าคิมหันต์เจ้าชู้แค่ไหน แต่ไม่รู้ทำอีท่าไหน เพื่อนเธอถึงรักหัวปักหัวปำ ไม่ยอมถอนตัวออกมาแล้ว
“เขาไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก อย่างน้อยเขาก็ดูแลฉันเป็นอย่างดี”
“อืม ดีมากมั่ง ตอนเที่ยงๆ ให้เดินตากแดดหัวแดงเป็นกิโลมานั่งเรียน”
“ไปกินข้าวกันเถอะ ฉันหิวแล้ว วันนี้อยากกินก๋วยเตี๋ยวเดี๋ยวคนเยอะ”
ชมพูไม่อยากเถียงอะไร แค่เลี่ยงที่จะไม่พูดเรื่องนี้ เพราะเดี๋ยวไอเดียยิ่งของขึ้นไปใหญ่ เธอเลยชวนคุยเรื่องอื่นดีกว่า ซึ่งแน่นอนว่าได้ผล พอพูดถึงเรื่องกิน ไอเดียเลยรีบลากเธอไปโรงอาหารทันที
พอขึ้นเรียนได้สักพักบนตึกได้สักพัก ชมพูที่นั่งอยู่ริมหน้าต่างก็เห็นคิมหันต์แฟนหนุ่มของเธอ ขับ ไฮเปอร์คาร์สีดำ เข้ามาจอดในหน้าตึก แม้จะเป็นพื้นที่ขาวแดง แต่เขาก็ไม่กลัวโดนล็อกล้อ เพราะรู้ว่าใครก็ไม่กล้า ก่อนจะลงมาทั้งๆที่แต่งตัวก็ไม่เรียบร้อย แถมในปากยังคาบบุหรี่ลงมาปล่อยแล้วจุดสูบจนควันฟุ้งกระจาย โดยไม่ได้สนใจว่า ที่นี่จะเป็นสถานศึกษา
เขาทั้งหล่อ ทั้งรวย แถมยังแบดบอยตัวพ่อ เรียกว่าผู้หญิงด้วยกันมองแล้วอยากจับจองเป็นเจ้าของ ส่วนผู้ชายก็มองแล้วอยากกระทืบเพราะหน้าตาหล่อเหลาที่กวนบาทา แต่ไม่มีใครกล้ายุ่ง เพราะรู้ดีว่าพ่อกับแม่เขายิ่งใหญ่แค่ไหน
แล้วเขาก็ไม่ใช่ผู้ชายที่เฉียดสเปคเธอเลยแม้แต่น้อย เพราะเธอชอบผู้ชายเนิร์ด ดูเป็นคนดี ตั้งใจเรียนแต่กลับมาลงเอยกับเขาแทน
“โน้น เทพบุตรของมึงมาแล้ว! มีงก็นะ ไปโดนตัวไหนถึงไปตกร่องปล่องชิ้นกับมันได้ นางฟ้ากับซาตานของแท้”
ชมพูไม่พูดโต้ตอบอะไร เพราะกำลังสนใจสิ่งที่อาจารย์สอน แม้ว่าตอนนี้สมาธิจะแตกซ่านไปกับคนที่เพิ่งมาใหม่เมื่อกี้แล้วก็ตาม
.
.
“ไอ้คิม เด็ดว่ะ จอดตรงนี้เลยเหรอ?”
ภูผา เอ่ยทักคนมาใหม่ที่สภาพมันเหมือนลุกขึ้นจากที่นอนแล้วมาแล้วมาเรียนเลย แต่ก็ยังหล่อกระแทกตาอยู่ดี
“เออ กูรีบ ขึ้นไปเรียนกันเถอะ ขาดอีกวิชานี้ กูหมดสิทธิ์สอบแน่ พ่อกับแม่บ่นหูชาอีก รถที่ขอคันใหม่สิ้นปีอาจจะชวด กูเลยต้องแบกสังขารมาเรียนเนี่ย”
คิมหันต์พูดอย่างเซ็ง ๆ เพราะเขาใช้โค้วต้าขาดจนครบแล้ว
”เค ไอ้เคนไปจองที่ให้แล้ว” พูดจบทั้งคู่ก็เดินขึ้นตึกไปพร้อมกัน ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้ คาบเรียนเริ่มไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว
เมื่อคิมและภูผาเข้าห้องมา ก็เรียกความสนใจจากเพื่อนในห้องได้เป็นอย่างดี ยกเว้นคนตัวเล็กที่นั่งริมหน้าต่างกับเพื่อนเธอที่แบะปากใส่เขา
แม้คนทั้งมหาลัยจะรู้ว่าเธอกับเขาคบกันอยู่ แต่คนอย่างคิมหันต์ยังมีผู้หญิงเข้าหาไม่ขาดสายอยู่ดี เขายกให้ชมพูเป็นที่หนึ่ง ถ้าอยากอยู่แบบสบายคืออย่างไปยุ่งกับเบอร์หนึ่ง เพราะเธอเองก็ไม่เคยตามไประรานหรือวุ่นวายแม้เขาจะควงใครก็ใครมากมาย ชมพูก็ใช่ว่าจะไม่มีคนเข้าชอบ แต่เพราะทุกคนเกรงกลัวอิทธิพลของเขา เลยทำให้มีแค่ชอบ มองอยู่ห่างๆ แต่ไม่มีใครกล้ามาแหย่หนวดเสือสักที
“นายคิมหันต์กับนายภูผา เข้ามาเรียนแล้วก็นั่งลง แล้วช่วยแต่งตัวใส่เสื้อให้เรียบร้อยหน่อย”
อาจารย์คนนี้ค่อนข้างเคร่งและเป็นคนเก่าคนแก่ เลยกล้าพูด แถมยังขู่ว่าจะไม่ให้เขาเข้าสอบ ถ้ายังไม่เข้าเรียนอีก นับว่ามีน้อยคนที่กล้าแบบนี้!
“เย็นนี้ไปเจอกันที่สนามแข่งรถมั้ยว่ะ” เคนเอ่ยถามเพื่อนที่มาใหม่สองคน
คิมหันต์พยักหน้า เอาสิ เขารับปากเพื่อนไปทั้งๆ ที่วันนี้เป็นวันครบรอบสองปีของเขากับชมพู เขาเคยซื้ออะไรให้เธอเป็นของขวัญชดเชยเวลาที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันก็แล้วกัน เพราะยังไง การไปแข่งรถก็คงจะสำคัญกว่าวันครบรอบเป็นไหนๆ
“เออ ได้ข่าวว่า คืนนี้รางวัลเป็นพริตตี้ตัวท็อปสะด้วย มึงจะลงแข่งด้วยมั้ย” ภูผาหันไปถามเพื่อนรักที่นั่งแสยะยิ้มอยู่ เขาจ้องไปทางคนที่นั่งเหม่ออยู่ทางหน้าต่างแปปนึง ก่อนจะหันไปตอบเพื่อนๆ
“แน่นอนอยู่แล้ว มึงคิดว่ากูจะพลาดเหรอ”
พลอยชมพูเหลือบมามองเขาแปปหนึ่งก่อนจะหันไปสนใจอาจารย์ต่อ ก็คืนนี้เมนส์เธอมา ขืนอยู่ฉลองก็ไม่มีไรเกิดขึ้น สู้ไปหาความสุขจากสาวๆดีกว่า ก็เห็นเธอรู้ตลอด แต่ก็ไม่เคยสะดุ้งสะเทือน เขากับเธอจึงคบได้นานเพราะแบบนี้ เขารู้ว่าใครคือตัวจริง แค่แวะเล่นเด็ดดอกไม้ข้างทางบ้างจะเป็นไรไป