วันต่อมา
“อื้อ…” ซอจินที่นอนหลับอยู่บนเตียงขนาดใหญ่นานนับหลายชั่วโมง เริ่มตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดร้าวระบมตามร่างกายจากบทรักแสนป่าเถื่อนเมื่อคืนของมังกร
เปลือกตาสีขาวค่อยๆ เปิดออกอย่างยากลำบาก ความปวดร้าวที่วิ่งปราดเข้ามาเล่นงานทำให้เธอไม่กล้าขยับเขยื้อนร่างกายไปไหน นาฬิกาบนผนังห้องบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงเช้าแล้ว
เธอดึงตัวเองขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงอย่างยากลำบาก ส่วนมังกรไม่ได้นอนอยู่ข้างกายเหมือนทุกวันแต่อย่างใด เมื่อตั้งสติได้แล้วจึงค่อยๆ เหวี่ยงขาลงจากเตียง ทันทีที่เริ่มยืนขึ้น คล้ายกับเรี่ยวแรงตรงขาหดหาย มันอ่อนเปลี้ยลงเกือบพาเธอล้ม โชคดีที่มือจับเตียงไว้ได้ทัน
แกร๊ก
ประตูห้องนอนถูกเปิดออก ดวงตาคู่สวยพลันมองแล้วพบว่าเป็นมังกร มาเฟียหนุ่มมองหญิงสาวด้วยสีหน้านิ่งๆ ก่อนจะเดินตรงเข้าไปหา
“คะ…คุณจะทำอะไรอีก” เธอถามเสียงสั่น สองเท้าถอยออกห่าง ขาทั้งสองที่สั่นระริกทำให้เธอเสียหลักเซ
