วันต่อมา
“เฮีย…” เธอดึงแขนมังกรเอาไว้ในตอนกำลังก้าวเท้าเข้าไปในโรงพยาบาล ก่อนหน้านี้ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่พอมาถึงกลับรู้สึกกลัวและวิตกกับอะไรหลายๆ อย่าง
“มีอะไรเหรอ?”
“ซอลกลัว”
มาเฟียหนุ่มเลื่อนมือหนาไปลูบหัวทุยของภรรยาด้วยความอ่อนโยน ริมฝีปากหยักได้รูปคลี่ยิ้ม แววตาซอจินแสดงออกชัดเจนว่าวิตกกังวลมากแค่ไหน
“มีเฮียอยู่ด้วยทั้งคน ซอลจะกลัวอะไร”
น้ำเสียงทุ้มและสัมผัสอ่อนโยนจากมังกร พลอยทำให้คนเป็นภรรยาคลายความกังวลลงในระดับหนึ่ง หัวใจดวงน้อยพองฟูไปกับการกระทำของสามี
ไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้ชายป่าเถื่อนในวันนั้น จะกลับกลายเป็นคนอ่อนโยนราวกับไม่ใช่คนเดียวกันในวันนี้…
“ไม่ว่าผลตรวจจะออกมาเป็นอะไร เฮียก็จะอยู่ข้างๆ ซอลไม่ไปไหน”
“จับมือซอลไว้แน่นๆ ระหว่างที่คุณหมอวินิจฉัยได้ไหมคะ”
“หึ แน่นอนอยู่แล้ว” เขายิ้มอีกครั้ง ก่อนจะจูงมือซอจินเดินเข้าไปในโรงพยาบาล คนข้างกายเขาอาจวิตกกังวล หากแต่เขากลับ
