อนิจจา...ตอนนี้คงไม่มีใครน่าสงสารไปมากกว่าเธอแล้วอบอุ่น
“เดี๋ยวพี่จะออกไปข้างนอกนะ ก๋วยเตี๋ยวพี่ถ้าใครจะกินก็กินได้เลย” คนมีนัดแบบกะทันหันเร่งด่วนหันไปพูดกับคนอื่นๆ ก่อนจะรีบเดินเข้าไปด้านในเพื่อจัดการตัวเอง...
ร่มพับในมือถูกยกขึ้นออกกางทันทีที่รถของรักษ์วิ่งเข้ามาจอดหน้าร้าน อบอุ่นเดินไปที่รถของรักษ์โดยไม่ต้องรอให้เจ้าของรถเอ่ยเรียก เมื่อขึ้นไปนั่งบนรถเรียบร้อยก็หันไปถามคนมารับถึงเรื่องร้านอาหารที่กำลังจะไป
“เราจะไปทานร้านไหนกันคะ?”
“อุ่นเคยไปทานร้าน Bouchra (บองชวา) รึยัง?”
“ยังเลยค่า” อบอุ่นส่ายหน้า เมื่อรักษ์พูดถึงร้านอาหารอิตาลีชื่อดังที่อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ พี่เมยเคยแนะนำให้เธอไปลองทาน แต่อบอุ่นก็ยังหาเวลาว่างไม่ได้ “พี่เมยก็เคยแนะนำ เพื่อนอุ่นเองก็เคยไปทาน บอกว่าอาหารอร่อยดี”
“ครับ ผมจองโต๊ะที่นั่นเอาไว้”
อบอุ่นพยักหน้าขึ้นลง หลุบตามองดูร่มพับสีดำในมือที่ตัวเองตั้งใจหยิบมันออก
