แกร็ก...
เสียงเปิดประตูห้องทำให้อบอุ่นที่ก้มหน้าจดจ่ออยู่กับไอแพดในมือเงยหน้าขึ้นมามอง ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นนั่งพร้อมกับส่งยิ้มให้ เมื่อเห็นว่าคนที่เปิดประตูเข้ามาคือเจ้าของห้องที่หายไปเกือบสามชั่วโมง
“ตื่นนานแล้วเหรอ?” รักษ์เลิกคิ้วขึ้นถาม ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งบนเตียงฝั่งเดียวกับที่อบอุ่นนั่งอยู่
“ค่า” อบอุ่นพยักหน้าให้คนถาม ก่อนจะตอบคำถามด้วยน้ำเสียงที่สดใสขึ้นกว่าเดิม “นานแล้วค่า น่าจะครึ่งชั่วโมงได้”
อบอุ่นตื่นนอนได้ประมาณครึ่งชั่วโมงแล้วหลังจากที่นอนหลับยาวไปถึงสามชั่วโมง อาการปวดหัวของเธอดีขึ้นมาก แต่เพราะรับปากกับรักษ์เอาไว้ว่าจะอยู่รอจนกว่าเขาจะประชุมเสร็จ เธอเลยทำได้แค่โทรกลับไปที่ร้าน ก่อนจะหยิบเอาไอแพดที่อยู่ในกระเป๋าสะพายของตัวเองออกมาหาข้อมูลคอนโดที่ปล่อยให้เช่าในละแวกนี้
รักษ์เปลี่ยนจากนั่งห้อยขาเป็นขยับขึ้นนั่งขัดสมาธิบนเตียง ก่อนจะยื่นมือไปกอดกระชับคนป่วยที่ตอนนี้หน้า
