ตอนที่ 47 เอาใจช่วย

1711 คำ

ผมไม่รอช้าที่จะรู้ความจริงว่า ข่าวดีที่น้องแค้มป์รู้มามันคืออะไร หลังจากที่ผมกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์มือถือ นั่งพิงหัวเตียงไปพลางๆเพื่อรอคนจะให้คำตอบผมได้ ช่วยเขากำลังอาบน้ำยังสบายใจกว่าครึ่งชั่วโมงผ่านมาก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จ โดยที่ผมไม่ได้โทรไปสอบถามหรือทักช่องทางโซเชียลกับน้องเดย์โดยตรง เพราะคิดไว้ในใจว่าหากเขาต้องการจะบอกเขาคงไม่หลบเลี่ยงแล้ววางสายไปแบบนั้น ไม่ว่ายังไงคืนนี้ผมต้องรู้ให้ได้ว่าคู่นั้นเขามีความคืบหน้าไปถึงไหน ทำไมคนรักของผมถึงได้ดูมีความสุขมากมายขนาดนี้ "ทำไมจู่ๆง่วงนอนขึ้นมาแบบนี้นะ…" ผมพูดกับตัวเองในขณะที่นิ้วยังคงเลื่อนเล่นแอพพลิเคชั่นบนมือถือไม่วาง แต่เปลือกตาเจ้ากรรมกลับรู้สึกหนักขึ้นมากะทันหัน แล้วตามมาด้วยการหาวเพียงแค่ 2 ครั้ง หลังจากนั้นผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย ผมรู้สึกตัวขึ้นมาพร้อมกับแสงแดดยามเช้าส่องผ่านม่านบางๆเข้ามาแยงตาผม จึงทำให้ผมต้องรีบหรี่ตาลงอย่าง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม