กันไว้ดีกว่าแก้น่าจะเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้ผมรอดพ้นจากน้ำมือคนที่ผมเคยรักหมดหัวใจ ผมรีบคว้าโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋ากางเกงขึ้นต่อสายหาเจ้าหน้าที่ตำรวจโดยทันทีหลังจากออกมาจากขุมนรกของไอ้แค้มป์ได้ เมื่อมันทำกับผมแบบนี้ผมเองก็ไม่มีความจำเป็นที่จะให้มันเป็นอิสระอีกต่อไป บุคคลต่อมาที่ผมรีบโทรหาคงหนีไม่พ้นพ่อของมันและเป็นเพื่อนสนิทของพ่อผมด้วย ผมไม่ลังเลเล่ารายละเอียดให้พ่อนพฟังถึงการกระทำที่เลวร้ายจากลูกชายของท่านที่มันทำไว้กับผม...
"พ่อขอโทษด้วยที่วันนั้นพ่อไม่ได้ส่งคนไปช่วยลูก เพราะพ่อไม่สามารถจับสัญญาณโทรศัพท์ของเหมยและตาแค้มป์ได้ กระทั่งพ่อติดต่อไปถึงพ่อของเหมยถึงรู้ว่าเหมยลูกพ่อปลอดภัยแล้ว..."
"ไม่เป็นอะไรหรอกครับผมเข้าใจ อาจเป็นเหตุสุดวิสัยหรืออาจถึงคราวซวยของผมจริงๆ"
"พ่อจะรีบบินกลับไปเดี๋ยวนี้ลูก!" ผมดีใจที่พ่อนพไม่ได้เห็นดีเห็นงามกับการกระทำของลูกชายท่าน ทั้งยังยืนยันที่จะจัดการเรื่อ
