ตอนที่ 32 รู้สึกสับสน

1264 คำ

"3-4 วันข้างหน้านี้ลูกเหมยต้องไปทำธุระที่ไหนหรือเปล่าลูก!" ผมหยุดยืนนิ่งเมื่อได้ยินคำถามจากแม่นก ระหว่างที่ผมกำลังเตรียมอาหารเย็นช่วยท่านในครัว "แม่มีอะไรให้เหมยช่วยหรือเปล่าครับ… ไม่ต้องเกรงใจนะครับแม่" ผมรีบพูดอธิบายเมื่อเห็นว่าท่านมีสีหน้าไม่สบายใจเล็กน้อย "คือช่วงอาทิตย์หน้าน่าจะ 3-4 วันพ่อกับแม่มีธุระที่ต่างประเทศ แม่อยากรบกวนเหมยช่วยดูแลน้องให้แม่เท่านั้นล่ะจ้ะ" ผมยิ้มให้ท่านแทนคำตอบก่อนจะอธิบายให้ท่านเกิดความสบายใจ "แม่ไม่ต้องคิดมากนะครับ บ้านหลังนี้ยินดีที่จะดูแลน้องแค้มป์ครับ นอกจากผมแล้วยังมีพ่อกับแม่ของผมอีก แม่นกไม่ต้องเป็นกังวลนะครับ" ผมพูดอธิบายพลางเอื้อมมือไปจับมือท่าน "ใช่ ไม่ต้องเกรงใจนะพวกเรายังไงก็เป็นเพื่อนกัน น้องแค้มป์ก็เหมือนกับลูกของเรา เราดูแลลูกของเรายังไงเราก็จะดูแลลูกของนกแบบนั้น" เสียงแม่ของผมเดินเข้ามาสมทบเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้กับแม่นกอีกแรงหนึ่ง "ขอบใจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม