บทที่ : ๑๕ พลาดท่า

1226 คำ

ทองกวาวนั่งพึมพำเสียงแผ่วก่อนจะคลานออกไปแง้มประตูปิดลง ทำให้พ่อหมอสมิงรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเธอนั้นกลับออกไปแล้ว แต่ความจริงเธอหลอกเขา หลังจากนั้นก็ค่อยๆ คลานเข่าเข้าไปอย่างช้าๆ เปิดตีนมุ้งอย่างระมัดระวังและเข้าไปทำไม ฟึ่บ~ มือของทองกวาวล้วงเข้าไปในผ้าห่มที่พ่อหมอสมิงนั้นเอาคลุมตัวเอาไว้อยู่ เธอกะจะแกล้งให้พ่อหมอตกใจนั่นแหละ ไม่ได้คิดเรื่องร่วมรักแบบผัวเมียเลยสักนิด "อะ อีทองกวาว มึงเข้ามาทำไม!" "กลัวฉันเหรอพี่หมิง" "เอามือมึงออกไป อีห่านี่!" "พี่หมิงจ๋า ขอนอนซุกผ้าด้วยคนสิ ฉันนอนคนเดียวแล้วมันหนาว" มือของทองกวาวนั้นซุกซนล้วงเข้าไปจับคลำตรงนั้นตรงนี้ไม่หยุด และลมหายใจของพ่อหมอสมิงมันก็ร้อนผ่าวมาก อีกทั้งหัวใจยังเต้นแรงเสียจนได้ยินจังหวะตุบตับ พรึ่บ~!! "อ๊ะ?" "อีทองกวาว มึงนี่มันจริงๆ เลยนะ!" พ่อหมอสมิงลุกขึ้นมาจากผ้าห่ม พร้อมกับปัดมือของทองกวาวที่พยายามล้วงเข้ามาออกไป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม