พ่อหมอสมิงจุดตะเกียงไฟไว้ที่ข้างนอกมุ้ง พอให้เป็นแสงสว่างส่องเข้ามาภายในมุ้งได้ แม้จะเลือนรางแต่เท่านี้ก็เพียงพอแล้วล่ะ
“ทองกวาว”
“จ๋าพี่” เธอตอบรับเสียงหวาน
เจ้าของร่างกำยำค่อยๆ มุดเข้าไปในมุ้ง จากนั้นก็ขึ้นคร่อมหญิงสาว หน้าอกแกร่งค่อยๆ โน้มลงเข้าหาหญิงสาวแนบชิดลงไปอย่างแนบแน่น รู้สึกได้ถึงแรงเต้นของหัวใจของกันและกัน
“กลัวไหม”
“ไม่จ้ะ ฉันไม่กลัว”
พอได้ยินอย่างนั้นพ่อหมอสมิงก็เริ่มเล้าโลมเรือนร่างของคนตรงหน้า มือหยาบหนาเคล้นคลึงหน้าอกอวบอย่างเร่าร้อน พร้อมกับจูบซับลงไปตรงข้างลำคอขาวครั้งแล้วครั้งเล่า กลิ่นกายหอมๆ ที่บอกไม่ถูกว่าหอมกลิ่นอะไร แต่เขาหลงใหลเสียจนไม่อยากผละออกไปจากตรงนี้เลย
“อืม...ทองกวาว”
“อึกพี่จ๋า...” ทองกวาวพูดเสียงกระเส่า ขณะที่พ่อหมอสมิงนั้นโน้มตัวลงโลมเล้าเธออีกรอบ เธอขนลุกซู่เมื่อริมฝีปากร้อนนั้นขบเบาๆ ตรงไหปลาร้า และร่างกายของเธอนั้นอ่อนยวบจนขัดขืนอะไรเ
