“อะไรอีก!” หญิงสาวถามเสียงสะบัด แล้วสนใจผ้าในกะละมังต่อ “อยู่นิ่งๆ นะ” น้ำเสียงของเขาดูเหมือนจะเครียดมากกว่าเดิม คราวนี้ศวิตาเงยหน้าขึ้นมองเขา “อะไร” “ข้างหลังเธอน่ะ” ชายหนุ่มพูดแล้วก็ชี้มือตรงมายังเธอ “ทำไม” หญิงสาวเลิกคิ้วขึ้นสูง แล้วทำท่าจะเหลียวหลังไปมอง “หลังฉัน...” คราวนี้พีรวัสไม่ใจเย็นอีกต่อไป เขาตะโกนใส่เธอดังลั่น “ศวิตา วิ่งมานี่ ข้างหลังเธอมีงู!” คราวนี้หญิงสาวเบิกตาโต ร้องลั่นพลางกระโดดโหยงด้วยความกลัว “ว๊ายยย อีตาบ้า ทำไมไม่บอกให้เร็วกว่า...” ทว่ายังไม่ทันได้บ่นจนจบ คนที่ยืนอยู่ริมน้ำตกและเอาแต่กระโดดโหยงไปมาก็ลื่นพรืดตกลงไปในน้ำทันที ตูม! แล้วตอนตกลงไปในน้ำนี่เอง ที่เธอเพิ่งจะรู้ว่า ไอ้ที่เห็นเหมือนพื้นไม่ลึกนั้น ที่แท้จุดนี้น้ำลึกเกินกว่าขาเธอจะหยั่งถึง หญิงสาวโผล่ขึ้นมาตะเกียกตะกายขอความช่วยเหลือเขาอย่างรวดเร็ว ไม่ได้สนใจงูที่อีกฝ่ายพูดถึงสักนิดเดียว ตอนนี้ีชีวิตเ