เมื่อกลับไปถึงเรือนใหญ่ พีรวัสก็ตรงเข้าไร่ดอกไม้แล้วตรวจดูงานคร่าวๆ พร้อมกับสั่งงานหัวหน้าคนงานในส่วนของไร่ดอกไม้ จากนั้นก็สั่งงานบรรดาผู้ช่วยของเขามือดีของตนเองอย่างนวรัตน์ให้ดูงานคร่าวๆ มีเรื่องด่วนอะไรค่อยติดต่อมา ก่อนจะแวบกลับเรือนใหญ่ คว้าปิ่นโตที่สั่งป้าเอี่ยมทำเอาไว้ ก่อนจะขับรถกระบะควบปุเลงๆ กลับไปยังท้ายไร่
พอศวิตาเห็นชายหนุ่มกลับมา จากที่นั่งนิ่งๆ รับลมเย็น เพราะบริเวณนี้ต่างเต็มไปด้วยไม้ใหญ่ทั้งสิ้นก็ผุดลุกขึ้น จ้องมองคนที่กล้าทิ้งเธอไว้กลางป่ากลางเขาตาเขียววับ
“นี่นาย! หายไปไหนมาตั้งหลายชั่วโมง ทิ้งฉันไว้อย่างนี้คนเดียวได้ยังไง!”
“ก็ไปหาข้าวกินน่ะสิ” พีรวัสตอบหน้าตาเฉย “จะให้ฉันกระเดือกไอ้ก้อนมะเร็งที่เธอทำเข้าไปหรือไง”
พอได้ยินคำว่า 'อาหาร' ศวิตาก็ตาวาววับ ไม่สนใจที่อีกฝ่ายกระแนะกระแหนตนเองทันที
“แล้วไหน อาหารของฉัน?”
“ไม่มี”
พีรวัสตอบหน้าตาเฉยพลางยักไหล่
คราวนี้ศวิตาเ
