ตั้งแต่ได้กลับมาอยู่กับแพรวา อารมณ์ของธีร์ทัพก็ดีขึ้นเป็นเท่าตัว ผู้คนในที่ประชุมต่างก็ไม่นั่งเกร็งอีกต่อไป มิหนำซ้ำทุกอย่างยังราบรื่นไม่มีติดขัดอีกต่างหาก กระทั่งการประชุมในช่วงบ่ายผ่านพ้นไปด้วยดี ธีร์ทัพที่นั่งเคลียร์เอกสารก็เอาแต่เหลือบสายตามองเวลาเป็นระยะ อยากกลับไปหาลูกกับเมียจะแย่.. ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นฉุดดึงความสนใจ ก่อนคนด้านนอกจะเปิดประตูเข้ามา “คุณทัพคะ มีคนมาขอพบค่ะ” เลขาส่วนตัวเอ่ยบอก พร้อมกับโคลงศีรษะเล็กน้อย “ให้เข้ามาได้เลย” ธีร์ทัพว่าพลางปิดแฟ้มเอกสารตรงหน้าลง สิ้นประโยคอนุญาตคนด้านนอกก็เดินเข้ามาในห้อง พอได้เห็นหน้าธีร์ทัพก็ถึงกับยิ้มกว้างออกมาอย่างลืมตัว บนใบหน้าที่ดูเหนื่อยล้าเลือนหายเป็นปลิดทิ้ง เมื่อได้เห็นเจ้าของใบหน้าสวยที่เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มหวาน “แพรวา” เขารีบผุดลุกจากเก้าอี้ ตรงเข้าไปประคองอีกฝ่ายมานั่งที่โซฟาในทันที “สวัสดีค่ะท่านประธาน” แพ