5 | ลูกค้าคนสำคัญ
1113 คำ
# วันต่อมา
Rrrr~~~
เสียงเรียกเข้าดังรัวๆ ทำให้มินตราจำใจต้องลุกขึ้นจากเตียงนอนทั้งๆ ที่วันนี้เป็นวันหยุดของเธอ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปเมื่อคืนทำให้ร่างบางที่อยู่ในชุดนอนตัวโปรดขยับตัวยากลำบากกว่าทุกวัน ถึงอย่างนั้นเธอฝืนตัวเองไปคว้ามือถือ
สายเรียกเข้าจาก> พี่สา
"ค่ะพี่สา"
มินตราเอ่ยเสียงยานตามสไตล์คนนอนไม่พอ แล้วยังเป็นการนอนไม่พอที่ผสมแอลกอฮอล์เข้าไปด้วย ซ้ำร้ายยังโดน….
ตึก!
แต่พอสมองประมวลผลได้นึกถึงฉากที่โดนกระทำเมื่อคืนนี้ หัวใจดวงน้อยก็แตกสลายและเจ็บปวด ขณะเดียวกันก็เต้นแรงและนึกถึงใบหน้าหล่อเหลาไปสัมผัสที่ไม่เคยพบเจอ เป็นความรู้สึกที่สับสนและไม่อยากให้เกิดขึ้นอีกเลย กว่าเธอจะทำใจและนอนหลับลงได้ใช้เวลาเกือบเช้า
(พึ่งตื่นเหรอ พี่โทรไปรบกวนเวลาหรือเปล่า)
"……." คนในสายจมอยู่กับความคิดของตัวเองจะไม่ได้ยินเสียงของพี่สาว
(ได้ยินไหม พี่โทรไปรบกวนหรือเปล่า)
"ไม่ค่ะ พี่สามีอะไรเหรอคะ"
(วันนี้มีงานด่วนเข้ามา มีลูกค้าอยากให้เราไปเสนอขายสินค้า มินว่างไหม ไปกับพี่หน่อย)
"แต่วันนี้เป็นวันหยุด…"
(พี่รู้ว่าวันนี้เป็นวันหยุดมิน แต่คิดว่าทำเพื่อบริษัทได้ไหม มินก็รู้ว่าบริษัทเรากำลังแย่)
"ได้ค่ะ มินขอเวลาอาบน้ำแต่งตัวหน่อยนะคะ"
(ได้สิ บ่ายโมงตรงเจอกันนะ)
"ค่ะพี่"
มินตรารับปากไปก่อนวางสาย แต่พอดูเวลาที่หน้าจอมือถือเธอก็ต้องรีบลุกจากเตียงในทันที เพราะตอนนี้เที่ยงตรงแล้ว
แล้วทำไมถึงนัดบ่ายโมงล่ะ ไม่เผื่อเวลาให้เธอแต่งตัวเลย ทว่าใช้เวลาไม่นานมินตราในชุดทำงานก็ลงมาจากชั้นบน ก้าวเท้าลงมาถึงก็เจอจันทราผู้เป็นแม่นั่งทานของหวานอยู่
"วันหยุดไม่ใช่เหรอลูก ทำไมถึงใส่ชุดทำงาน"
"มีงานด่วนเข้ามาค่ะแม่ พี่สาเลยขอให้มินไปช่วย"
มินตราตอบพร้อมกับวิ่งไปเปิดตู้เย็นหยิบขนมปังกับนมออกมาลองท้อง ไม่ได้โกรธที่แม่ไม่ได้เตรียมอาหารเช้าไว้ให้ เนื่องจากเป็นวันหยุด
" งานด่วนก็จริง แต่อย่ารีบหนักล่ะ ขับรถระวังด้วยนะลูก "
" ค่ะแม่ หนูไปก่อนนะคะ "
มินตราเข้าไปสวมกอดแม่ก่อนออกจากบ้านเหมือนทุกวัน ไม่ได้แสดงท่าทางหัวร้อนหรือไม่พอใจที่พี่สาวใช้งานในวันหยุด จะบอกว่าเคยชินก็ได้ เพราะสุนิสาแทบจะไม่ทำอะไรเองอยู่แล้ว และเธอก็อยากจะหาอะไรทำเพื่อให้สมองลืมเรื่องเมื่อคืน เธอจะคิดซะว่าเป็นความฝัน
รถของมินตรามาถึงบริษัทก่อนเวลาเพียงนิด มาถึงก็ไม่รอช้ารีบเข้าหาพี่สาวในห้องทำงานส่วนตัว พี่สาวก็รีบส่งงานต่อให้น้องสาวแทบจะทันที
" มินมาพอดีเลย ช่วยพี่หาใบเสนอราคาหน่อย "
" ใบเสนอราคาจะทำขึ้นหลังจากคุยกับลูกค้าและรู้รายละเอียดหน้างานก่อนค่ะ "
มินตราอธิบายอย่างใจเย็น บริษัทของสุุรพลเคยเป็นบริษัทรับเหมาก่อสร้างรายใหญ่ที่ผันตัวมาขายพวกวัสดุด้วย แต่พอเข้ายุคสมัยใหม่มีระบบคอมพิวเตอร์มาช่วยออกแบบงานก่อสร้าง และมีคู่แข่งที่มีไอเดียล้ำหน้ากว่า ออกแบบบ้านได้ทันสมัยกว่า จึงทำให้บริษัทมีงานน้อยลง พอไม่มีงานสร้าง สินค้าที่สต็อกไว้ก็ขายไม่ออก นับวันก็จะกลายเป็นสินค้าเก่าร้าน
" พี่จะบอกว่าใบโปรโมชั่นน่ะ ร้านเรามีสินค้าหรือบริการอะไรใหม่ๆ บ้าง "
มินตราทำหน้านิ่ง พยายามอธิบายอย่างใจเย็นๆ เพราะเรื่องที่สุนิสาเอ่ยถามออกมา เป็นเรื่องที่มินตราเคยเสนอให้พ่อทำเมื่อหลายเดือนก่อน แต่เป็นสุนิสาเองที่ไม่เห็นด้วย
มินตราจึงต้องทำทุกอย่างขึ้นมาใหม่เพื่องานนี้โดยเฉพาะ และภาวนาให้ปิดงานได้ เธอไม่อยากเห็นพ่อเครียดอีกแล้ว
สองสาวเดินทางมาถึงโรงแรมหรูที่ติดหนึ่งในสิบของโรงแรมที่ดีที่สุด การตกแต่งดีเยี่ยมและการบริการที่ดียิ่งกว่า พนักงานยิ้มแย้มใส่ใจบริการต่างกันมากกับบริษัทของพวกเธอ
" มาพบคุณเหมราชค่ะ "สุนิสาบอกไปตามนามบัตรที่ได้มา แต่ชื่อนั้นไม่ใช่ชื่อของคนที่นัดเจอในครั้งนี้ คนที่ต้นเรื่องทั้งหมดนั่งรออยู่ในห้องนั้นแล้ว
" เชิญทางนี้ค่ะ "
พนักงานสาวหุ่นสวยราวกับนางแบบพาแขกทั้งสองไปยังห้องทำงานใหญ่
" ข้างล่างว่าสวยแล้วที่นี่สวยกว่าเนอะ "
สุนิสาที่เดินเชิ่ดตลอดทางได้หันมาพูดกับน้องสาว
" ใช่ค่ะ ออกแบบได้สวยมากๆ "
ภายในห้องสวยหรู ตกแต่งด้วยข้าวของราคาแพงมาก จนสองสาวแปลกใจไม่รู้ว่าเขาจะเรียกบริษัทเล็กๆ อย่างเธอมาทำอะไร
" เชิญค่ะ "
สองสาวถูกเชิญเข้าไปในห้องสุดหรูที่มีเจ้าของนั่งรออยู่มุมหนึ่งของห้อง
ตึกตักๆ หัวใจของมินตราเต้นแรงขึ้นมาจนเกินควบคุมเมื่อสัมผัสถึงกลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่เธอจำขึ้นใจ อยู่ๆสมองก็พลันนึกถึงใครบางคนขึ้นมา ภาวนาอย่าให้เป็นคนที่เธอคิดไว้เลย
ตึก!
ตึก!
ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความหวาดระแวง ฝันร้ายที่เธอพยายามลืมตลอดทั้งคืนกำลังหลอกหลอนและทำให้เธอแพนิค
ตึก!
ร่างสูงในชุดสูทราคาแพงหมุนเก้าอี้ประจำตำแหน่งมาช้าๆทำเอามินตราแทบหยุดหายใจ ดวงตากลมโตเบิกโพลง
0.0!
ร่างบางตัวแข็งทื่อและมองไปยังผู้ชายที่นั่งอยู่คือด้วยความกลัว
เป็นเขาจริงๆ!
เขาคือเจ้าของที่นี่เหรอ?
ใบหน้าของมินตราเต็มไปด้วยคำถาม ทว่าสิ่งที่ดึงดูดความสนใจได้มากที่สุดก็คงจะเป็นใบหน้าหล่อเหลาของเขา เจออยู่ในคลับว่าหล่อแล้ว ตอนนี้เขายิ่งดูดีสุดๆ
ไม่ได้สิ! มันใช่เวลาที่เธอจะมาชมเขาไหม? มินตราถกเถียงกับความคิดความรู้สึกของตัวเอง ทุกอย่างมันเกิดขึ้นรวดเร็วจนเธอไม่ได้ตั้งตัว ทั้งเรื่องเมื่อคืนและเรื่องที่กำลังเจออยู่ในตอนนี้
ทำไงดีๆ ? มินตราขย้ำชายกระโปรงจนจะขาดและไม่กล้าที่จะมองผู้ชายที่เอาแต่จ้องมองเธอ
- ผู้เขียน
