กรี๊ดดดด!
ทันทีที่พ้นประตูห้องหรู สองพี่น้องก็กระโดดกอดกันด้วยความดีใจ โดยมีสายตาของเจ้าของโครงการใหญ่นั่งมองดูผ่านกล้องวงจรปิดดูความน่ารักของเธอตลอดเวลา และเฝ้าภาวนาให้ถึงวันพรุ่งนี้เร็วๆ จะได้เจอเธออีกครั้ง
" แต่เดี๋ยวนะ! "
สุนิสาคว้าแขนน้องสาวไว้พร้อมมองด้วยสายตาสงสัย จริงๆแล้วอยากจะถามตั้งแต่อยู่ในห้องแล้ว แต่จะดูเป็นการเสียมารยาทจนเกินไป
" มินไปรู้จักคุณนิคได้ยังไง? "
" มินไม่ได้รู้จักคุณนิคเป็นการส่วนตัวหรอกค่ะ แค่มีเรื่อง..เอ่อ.. มีเรื่องบังเอิญให้ต้องเจอกันที่คลับเมื่อคืนค่ะ "
เป็นความบังเอิญที่มากกว่าความบังเอิญถึงไม่สามารถอธิบายความรู้สึกและเรื่องที่เกิดขึ้นได้เลยมันยิ่งกว่าความฝัน แต่เป็นฝันที่สัมผัสได้ เวลานึกถึงใบหน้าหล่อเหล่และอ้อมกอดของเขา ร่างกายของเธอมันก็หวิวๆไปหมด แต่ความเจ็บที่ตามมาตอนที่สัมผัสภายในก็ทำให้เธอรู้สึกกลัวทุกครั้ง ไม่อยากจะคิดเลยหากทำมากกว่านั้นจะเจ็บสักแค่ไหน แล้วทำไมคุณถึงชอบมีเซ็กส์กัน เธอไม่เข้าใจเลยว่าเซ็กซ์มันดียังไง
" แค่นั้นจริงๆ เหรอ? "
สุนิสามองน้องสาวด้วยสายตาจับผิด ถ้าไม่มีอะไรมากกว่านั้นแล้วทำไมต้องทำตัวเลิกลั่กขนาดนั้นด้วย แล้วคุณนิคก็จ้องมองน้องของเธอราวกับจะกลืนกินอยู่แล้ว จะไม่ให้เธอสงสัยได้ยังไง
" แค่นั้นจริงๆ ค่ะ "
" แน่ใจ? "
" แน่ใจค่ะ ไม่มีอะไรจริงๆ "
" แต่เขาดูเหมือนจะชอบมินนะ "
สายตาของเขาที่มองมินตรามันชัดเจนจนอดคิดไม่ได้ว่างานที่ได้มานี้ก็เป็นเพราะมินตรา
" ไม่ใช่หรอกค่ะ เขาจะมาชอบมินได้ยังไงคะ! "
มินตรายกไม้ยกมือปฏิเสธแต่พี่สาวก็ยังจ้องจับผิดไม่หยุด
" พี่ดูสภาพมินกับเขาสิคะ ต่างกันราวกับฟ้ากับเหว คนอย่างคุณนิคคงจะหาผู้หญิงสวยๆ ที่ไหนก็ได้ คงไม่มาสนใจผู้หญิงจืดชืดอย่างมินหรอก "
" มันก็จริง แล้วมินล่ะ ชอบคุณนิคหรือเปล่า? "
0.0! ตากลมโตเบิกกว้าง หัวใจเต้นระรัวในหัวก็มีใบหน้าหล่อเหลาของเขาคนนั้นปรากฏขึ้นมา
" มะ..มินจะไปชอบเขาได้ยังไงคะ ยังไม่ได้รู้จักกันเลยค่ะ "
" มินไม่ชอบก็ดีแล้ว เพราะพี่ชอบเขา "
ตึก! หัวใจดวงน้อยหยุดเต้นไปชั่วขณะ ทำไมต้องรู้สึกอะไรกับสิ่งที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเองด้วย ใครจะชอบเขา หรือเขาจะชอบใครมันก็ไม่ใช่เรื่องของเธอนี่นา
" ผู้ชายอะไรมีเสน่ห์สุดๆ แล้วดูเหมือนจะรวยมากด้วยนะ เสปคพี่เลย " สุนิสาพูดอย่างไม่ปิดบัง
" ค่ะ "
มินตราได้แต่เออออตามพี่สาวไปทั้งๆ ที่หัวใจกลับไม่ได้รู้สึกดีกับสิ่งที่พี่สาวพูดเลย ทำไมกันนะ ?
แล้วทำไมเธอถึงไม่รู้สึกโกรธหรือเกลียดเขาที่เขาทำแบบนั้นกับเธอ ทำไมกันนะ?
# เอสเจโฮมจำกัด
กรี๊ดดดดด
สองสาวยังคงดีใจกระโดดโลดเต้นอยู่ในห้องทำงาน หลังจากร่างสัญญาเสร็จสมบูรณ์ พร้อมการดูแลพิเศษแบบวีไอพี
" ตอนกลับบ้านมินแวะซื้อของกลับไปฉลองกันเย็นนี้ด้วยนะ "
" ได้ค่ะ "
" พี่จะไปทำผมทำเล็บสักหน่อย พรุ่งนี้ต้องเจอคุณนิค ต้องสร้างความประทับใจสักหน่อย "
" ได้ค่ะ "
มินตราก็ยังคงเป็นคนที่ยอมพี่สาวเช่นเคย แม้จะรู้ว่ากำลังโดนเอาเปรียบทั้งทางตรงและทางอ้อม แต่ก็ยอมทำตามเพื่อลดการทะเลาะ
หลังจากตรวจสอบความเรียบร้อยของเอกสารเสร็จมินตราก็ขับรถออกมาจากบริษัท ระหว่างทางก็เอาแต่นึกถึงคำพูดของพี่สาว
" พี่ชอบเขา ผู้ชายคนนี้แหละที่พี่ตามหามาตลอด26ปี พี่จะต้องทำให้คุณนิคชอบพี่ให้ได้ "
# เวลา 22:20
" โชนนนน! "
ครอบครัวสุขสันต์เฉลิมฉลองให้กับงานใหญ่อย่างพร้อมหน้า หลังจากดื่มกันจนหมดแก้ว มินตราก็รับหน้าที่เติมเครื่องดื่มให้กับทุกคน หากเป็นการดื่มที่บ้านพ่อแม่อนุญาตให้สองสาวดื่มได้อย่างเต็มที่ เพราะมีพ่อแม่คอยดูแล หากไปดื่มนอกสถานที่หรือไปดื่มกับเพื่อนเพื่อน จะสั่งลูกสาวอยู่ตลอดว่าให้ดื่มในปริมาณที่พอดี จะได้มีสติดูแลตัวเองได้
Rrrr
09xxx
มินตรามองเบอร์แปลกที่โชว์อยู่บนหน้าขอด้วยความสงสัย ปกติไม่เคยมีใครโทรหาเวลานี้ คนที่รู้จักส่วนมากก็จะบันทึกเบอร์ไว้ แต่พอนึกได้ว่าอาจจะเป็นพวกมิจฉาชีพ เธอเลยเลือกที่จะไม่รับสาย
เบอร์ไม่คุ้นยังคงโทรเข้ามาอย่างต่อเนื่อง จนผู้เป็นพ่ออดสงสัยไม่ได้
" ใครโทรมาเหรอลูก ทำไมไม่รับสาย? "
" น่าจะเป็นมิจฉาชีพค่ะ "
" ใช่แน่ๆ พี่ก็เคยเจอ คนพวกนี้มันชอบทำเหมือนรู้จักเรา สร้างเรื่องมาหลอกเอาเงินหน้าด้านๆ มันน่าจับเข้าคุกจริงๆ "
สุนิสาออกความเห็นอย่างถึงพริกถึงขิงใส่อารมณ์แบบสุดๆ พอเมาแล้วก็เริ่มจะพูดมาก
" เด็กสมัยนี้มองโลกในแง่ร้ายจริงๆ ถ้าเป็นเพื่อนสนิทเอาเบอร์คนอื่นโทรมาเพื่อขอความช่วยเหลือจะทำยังไง "
ผู้เป็นแม่ออกความเห็นตามสไตล์คนจิตใจดี และความดีนั้นก็ส่งทอดให้มินตรา ถึงจะไม่ใช่ลูกสาว ในไส้ก็เลี้ยงดูกันมาตั้งแต่เด็ก
" งั้นมินรับก็ได้ค่ะ "
มินตราที่ไม่เคยมีเรื่องปิดบังครอบครัวก็กดรับสายตรงนั้นเลย
" สวัสดีค่ะ " มินตรากรอกเสียงไปตามปกติและรอฟังว่าอีกฝ่ายคือใคร
(สวัสดีครับคุณมินตรา)
ตึก!
แต่พอได้ยินเสียงของของอีกฝ่ายมินตราก็ถึงกับหยุดชะงักไปในทันที
คุณนิคเหรอ?
เขาโทรมาทำไม?
แล้วเขาเอาเบอร์ของเธอมาจากไหน ?
คำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัว แต่สายตาของพ่อแม่และพี่สาวที่มองมาก็ทำให้เธอต้องเอ่ยออกไป
" โทรผิดแล้วค่ะ "
มินตราเลือกที่จะวางสายไปอย่างเสียมารยาท โดยที่ไม่ถามด้วยซ้ำว่าคนที่โทรมาคือใคร เธอจำเสียงของเขาได้ขึ้นใจ ไม่ใช่แค่เสียงด้วยซ้ำ เพราะเธอจำได้ทั้งกลิ่นน้ำหอมและสัมผัสของเขา
แค่คิดถึงเรื่องคืนนั้นร่างกายของเธอก็รอวูบวาบไปทั้งตัว ในหัวเอาแต่คิดฟุ้งซ่านจนไม่ได้ฟังที่พ่อกับแม่ถาม
" ใครเหรอลูก ทำไมถึงได้ทำหน้าแบบนั้น? "
การกระทำแปลกๆ ทำให้ทุกคนมองมาที่มินตราลูกสาวคนเล็กของบ้านเป็นตาเดียว
" ก็แค่พวกมิจฉาชีพน่ะค่ะ "
" น่าจะใช่จริงๆ แหละ โทรจิกขนาดนี้ก็มีแต่พวกหลอกชาวบ้าน! "
สุนิสามองหน้าจอของน้องสาวที่มีสายเข้ามาไม่หยุด แม้ว่ามินตราจะตัดสายไป สายนั้นก็ยังโทรเข้ามาอีก
ครืดๆ
แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปทำให้มินตราตัดสินใจปิดเครื่องไปให้จบๆ โดยลืมไปว่าเขานั้นเป็นลูกค้าคนสำคัญของบริษัท
" เดี๋ยวนี้พวกมิจฉาชีพมันตามจิกกันขนาดนี้เลยเหรอ? "
สุรพลได้แต่ส่ายหน้าให้กับกลโกงของคนยุคใหม่ และยกแก้วขึ้นมาดื่มอย่างต่อเนื่องราวกับมีเรื่องที่อึดอัดอยู่ในใจแต่บอกใครไม่ได้