แม่ทัพลู่เหยียนยืนฟังคำพูดของชาวเมืองและคนสนิทของตน ก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบนิ่ง
"แล้วเจ้าคิดว่าข้าจะยอมเช่นนั้นหรือ เรารีบกลับไปที่จวนกันเถอะ "
ทั้งสามเดินทางมาจนถึงจวนแม่ทัพจาง เมื่อเห็นบุตรชายของตนกลับมาก็ดีใจยิ่งนัก จึงให้คนไปตามฮูหยินที่กำลังพูดคุยกับองค์หญิงอยู่ในสวน
" เจ้าไปตามฮูหยินข้ามาเร็วบอกว่าคุณชายกลับมาแล้ว "
แม่ทัพจางที่เอ่ยเพียงเท่านั้นแต่ไม่รู้ว่าองค์หญิงนั้นอยู่กับฮูหยินของตน
แม่ทัพลู่บอกกับผู้เป็นพ่อว่าตอนนั้นถูกลอบสังหาร และบอกว่าคนที่ช่วยเหลือตนคือหมอหยาง ซึ่งพ่อของตนนั้นก็รู้จักดี จึงได้เอ่ยขอบใจชิงชิง แม่ทัพลู่เอ่ยบอกกับพ่อของตน
" ชิงชิงจะอยู่ที่นี่ในฐานะอนุของลูก ขอท่านพ่อโปรดเมตตานางด้วย "
"เจ้าว่าอะไรนะนี่เจ้ากลับมาพร้อมกับอนุเช่นนั้นหรือ เหตุใดเจ้าจึงทำเช่นนี้ลู่เหยียน แล้วจะเอาองค์หญิงไปไว้ที่ไหน ทำไมเจ้าถึงทำเช่นนี้เจ้าหายไป แล้วเจ้ากลับมาพร้อมอนุของเจ้าเช่
