“พี่ไม่ได้หึง ไม่ได้หวง พี่ยังจำได้ดีว่าเราสองคนเป็นแค่คนในความลับของกันและกันเท่านั้น”
หล่อนเจ็บกับคำนี้จังเลย...
“ค่ะ...”
“แต่พี่ไม่ชอบให้ผู้หญิงที่นอนร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างของพี่ อยู่ใกล้กับผู้ชายคนไหน อย่างน้อยๆ ก็ต้องไม่ใช่ในระหว่างที่เรายังเอากันอยู่”
หน้าของหล่อนชาดิก รู้สึกอดสูจนต้องเสหลบสายตาดุดันเลยทีเดียว
“เอาล่ะ อย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกก็แล้วกัน เพราะพี่ขี้เกียจใช้ให้อภิวัฒน์ไปทำเรื่องไร้สาระแบบวันนี้อีกแล้ว”
“ค่ะ”
หัวใจของหล่อนเจ็บช้ำเหลือเกิน จนน้ำตาเหมือนจะรินไหลออกมา แต่ก่อนที่หยาดน้ำแห่งความน้อยใจจะร่วงหล่นออกมาจากดวงตา ปากร้อนจัดของวชิรวัฒน์ก็ประกบลงมาเสียก่อน
จูบของเขาช่วงชะล้างความเจ็บปวดในหัวใจของหล่อนได้อย่างน่าอัศจรรย์
สมองของหล่อนตอนนี้ขาวโพลนคิดอะไรไม่ออก ร่างกายก็ร้อนฉ่ามากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อถูกฝ่ามือหนาฟอนเฟ้น
“อา... อ๊า... พี่โรม...”
แม้เขาจะกระท
