ความห่วงใยเกิดขึ้นในหัวใจโดยไม่รู้ตัว แต่พอมีสติก็รีบสลัดมันทิ้งไปอย่างรวดเร็ว
“อีกสิบห้านาทีผมจะมีประชุมครับ”
“เลื่อนไปก่อนสิ แม่อยากให้ลูกทำความรู้จักกับหนูแน๊ตก่อน”
“เอาไว้วันหลังก็ได้นี่ครับ เรื่องงานสำคัญที่สุด คุณพ่อสอนผมเอาไว้แบบนี้ครับ”
คนเป็นแม่ถอนใจออกมาเบาๆ ไม่พอใจ ก่อนจะยื่นมือไปแตะต้นแขนของลูกสาวเพื่อน
“พ่อโรมก็เป็นคนแบบนี้แหละหนูแน๊ต ทำแต่งาน ไม่สนใจผู้หญิงคนไหนเลย”
นาริกายิ้มบางๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเกรงใจเล็กน้อย
“เอ่อ... แน๊ตขอเข้าห้องน้ำสักครู่นะคะ”
ดวงตาคมเข้มของวชิรวัฒน์เบิกกว้างทันทีเมื่อได้ยินคำนั้น
เขาหันขวับไปมองที่ห้องน้ำ ก่อนจะรีบค้านเสียงดังลั่น
“ห้องน้ำพี่เสียครับ น้องแน๊ตไปเข้าห้องน้ำตรงโถงใกล้ลิฟต์ดีกว่าครับ”
“อะไรกันลูก นี่ห้องทำงานของผู้บริหารเลยนะ ทำไมปล่อยให้ห้องน้ำเสียล่ะ” ประไพศรีแทบไม่อยากจะเชื่อหู
“คือมันเพิ่งเสียน่ะครับ ผมก็เลยยังไม
