ตุบ!
"อ๊ะ!" ไอ้บ้าเอ้ย ผีบ้าเข้าสิงมันหรือไงห้ะ ถึงได้รุนแรงกับฉันแบบนี้
"หันหน้ามองกระจกไป"
หลังจากที่ฉันโดนนักรบอุ้มเข้ามาในห้องนอน วางฉันลงบนโต๊ะเครื่องแป้งใหญ่เสร็จ วินาทีต่อมาฉันก็ถูกมือใหญ่ของไอ้คนตรงหน้าพลิกตัวให้หันหน้าเข้าหากระจกในท่าก้มโค้งตามคำสั่งก่อนหน้านี้ (ใช่ อ่านไม่ผิดกันหรอก) ก่อนที่ไอ้คนตัวสูงหน้าตึงข้างหลังฉันมันจะโน้มตัวตามลงมาหาฉันแล้วใช้มือจับใต้คางของฉันไว้จากนั้นมันก็โน้มใบหน้าลงมาเสมอกับแก้มของฉัน ขณะที่ตาของมันกำลังจ้องหน้าฉันผ่านกระจกตรงหน้าไปด้วย
แต่ให้ตายเถอะท่านี้มันทำให้ฉันใจไม่ดีสักเท่าไหร่เลยนะ แถมไอ้นั่นของนักรบก็กำลังถูก้นกลมของฉันอยู่ด้วย
"เธอมันขยันทำให้ฉันหงุดหงิดพีช"
"หงุดหงิด? ฉันทำอะไรให้นายหงุดหงิด" ทันทีที่นักรบพูดแบบนั้นออกมาฉันก็สบตาพร้อมถามมันออกไปสีหน้างงงวยอย่างเปิดเผย
ก็ฉันไม่รู้นี่ว่านักรบมันหงุดหงิดเรื่องอะไรฉัน ถ้าเรื่องเมื่อตอนเท
