หลายนาต่อมา...
"เดี๋ยวนะ ทางนี้ไม่ใช่ทางกลับคอนโดของเรานี่" เมื่อฉันเห็นว่านักรบไม่ได้เลี้ยวพวงมาลัยรถกลับไปทางคอนโดก็อดถามออกไปไม่ได้ เพราะก่อนหน้านี้มันยังบอกว่าจะกลับไปกินข้าวด้วยกันสองคนอยู่เลย แล้วไหงถึงได้ใช้เส้นทางที่ตรงข้ามกับที่พูดไว้ล่ะ
"..." แล้วฉันถามมันก็ไม่ตอบด้วยนะ เอาแต่นั่งขับรถหน้านิ่งมองถนนตรงหน้าอย่างเดียวเลย ให้ตายเถอะ สุดท้ายฉันก็เลยเลิกสนใจนักรบแล้วนั่งนิ่งไม่ถามไม่พูดกับนักรบต่อเช่นกัน เลือกที่จะนั่งรถไปเงียบๆ จนกระทั่งที่นักรบเลี้ยวพวงมาลัยขับเข้าไปจอดในโชว์รูมรถหรูยี่ห้อเหมือนที่ฉันนั่งมาตอนนี้
"นายมาโชว์รูมปอร์เช่ทำไมอะ มาเช็กรถเหรอ" ฉันถามไอ้คนที่กำลังถอดสายคาดนิรภัยรถออกด้วยสีหน้าสงสัย
"เปล่า มาซื้อรถให้เธอเป็นของขวัญอะ" เดี๋ยวนะ ซื้อรถให้ฉัน! แต่งงานกันปุ๊บคืออัพเลเวลการเป็นผัวสายเปย์ขึ้นไปอีกระดับอย่างนี้เหรอ นี่มันกะจะให้ฉันสำลักความสุขที่ได้จากมันจริง
