20.00น.
"พีช..."
"อื้ออออ" ไม่รู้ว่าฉันหลับไปกี่ชั่วโมงหลังจากที่กลับมาจากข้างนอก แต่รู้ว่าตอนนี้เหมือนได้ชาร์จแบตจนเต็มเลย แค่นักรบเรียกชื่อรอบเดียว ฉันก็งัวเงียตอบพร้อมลืมตาขึ้นมองคนตัวสูงที่ยืนมองฉันอยู่ข้างเตียง
ซึ่งตอนนี้นักรบไม่ได้สวมชุดเดิมที่กลับมาจากข้างนอกแล้ว คนตัวสูงข้างเตียงตอนนี้เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดำแขนยาวผับแขนขึ้นเล็กน้อยพร้อมออกไปทำงาน แต่ที่ทำให้ฉันรู้สึกไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ก็ไอ้ตรงที่ไม่ยอมติดกระดุมจนถึงคอนี่แหละ จะปลดกระดุมสามเม็ดบนนั่นทำไมไม่รู้
"ทำไมทำหน้าอย่างนั้น"
"เปล่า จะไปทำงานแล้วเหรอ" ฉันเลือกที่จะไม่ตอบว่าสาเหตุอะไรฉันถึงได้ทำหน้าเหมือนไม่พอใจแบบนี้ให้นักรบเห็น ไม่เอาอะ ฉันไม่อยากพูดกับนักรบว่าช่วยใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยหน่อยไม่ได้หรือไง กลัวมันจะย้อนเข้าตัววันที่ฉันเกิดอยากแต่งตัวโป๊บ้าง
หึ เป็นไง เรื่องแบบนี้ฉันฉลาดอยู่แล้ว ถ้านักรบเปิดแผงอกน่าซบนั่นแก่ส
