บทที่18/1 เพื่อนดูหนัง

1778 คำ

@อาร์โน คอนโด หมับ! "อ๊ะ! นักรบ! นี่นายทำบ้าอะไรเนี่ย จะอุ้มฉันไปทางห้องนายทำไม ห้องฉันอยู่นู้นนะ" ลูกพีชร้องเสียงลั่นห้องหลังจากที่เธอกำลังเดินตรงไปทางห้องนอนของตัวเองอยู่ดีๆ ก็ถูกนักรบที่เดินตามหลังมาอุ้มพาดบ่าเลี้ยวไปทางห้องนอนของตัวเองแทน พรึบ! ตุบ! "อ๊ะ!" ลูกพีชร้องเสียงหลงหลังจากที่ร่างกายถูกวางหงายหลังลงบนเตียงนุ่มขนาดคิงไซส์แบบที่ไม่ค่อยอ่อนโยนเท่าไหร่นัก ให้ตายเถอะ ไอ้คนตัวสูงที่ยืนจ้องหน้าเธอตรงปลายเท้าตอนนี้มันเป็นบ้าอะไรเนี่ย ถึงได้วางเธอลงจนหัวสะเทือนขนาดนี้ "ปลดบล็อกเบอร์ฉันเดี๋ยวนี้" นักรบพูดด้วยสีหน้าและสายตาที่นิ่งเหมือนตอนว้ากเด็กปีหนึ่งในห้องเชียร์ ซึ่งการแสดงออกแบบนั้นของเขาก็ทำให้คนที่มองอยู่อย่างลูกพีชแอบหวั่นอยู่ไม่น้อย เพราะก่อนหน้านี้ไอ้คนตัวสูงตรงหน้าเธอเขาไม่ได้ทำสีหน้าแบบนี้ใส่เธอไงล่ะ จู่ๆ มาเจอหน้าเข้มแบบนี้เธอก็แอบกลัวเหมือนกันนะ แต่จะว่าไปโดนเธอบล็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม