"เข้าไปคุยกันในห้อง ฉันไม่อยากให้เธอพิสูจน์ความหื่นของสองคนนั้นด้วยตัวเองหรอกนะ" คนถูกพาดพิงสะดุ้งโหยง ขณะที่ซาเฟียร์มองตามแล้วขยุ้มเสื้อของคนตัวโตอย่างแรง เสมือนกำลังหาเกราะป้องกัน
"อย่ายกหนูให้พวกเขานะ ถ้าพี่ทำแบบนั้น...พี่จะต้องเสียใจไปทั้งชีวิต หนูสาบานเลยว่าสิ่งที่หนูพูดมันจะเป็นจริง" ซาเฟียร์กัดฟันบอกเสียงลอดไรฟัน
"ตามนั้น ถ้าไม่อยากให้สองคนนั้นแตะต้องตัวเธอก็เข้าห้องด้วยกัน" คนฟังเบือนหน้าหนีอย่างจำใจ
อย่าให้ต้องหมดความอดทนเถอะ เธอจะตะโกนใส่หน้าเขาว่าในท้องของเธอมันมีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่ และเด็กในท้องของเธอมันก็เป็นหลานของผู้ชายหื่นอีกสองคนนั่นด้วยเช่นกัน
"ฝากด้วยนะเฮีย บอกไอ้ภูด้วยว่าอย่าเสนอหน้าเข้ามาด้านใน" ว่าออกไปพลางยักคิ้ว สองพี่น้องที่มองอยู่ถึงกับก่นด่าอย่างไม่สบอารมณ์
"เสียเวลากกเมียโว๊ย"
"เออ เสียเวลาฉิบหายเลย!"
ภายในห้องนอน
"...ปล่อย ไม่ต้องมาแตะต้องตัวห
