"หนูขอโทษนะคะ"
"ขอโทษเรื่อง?"
"ก็เรื่องที่เคยเข้าใจผิดคิดว่าครอบครัวของแด๊ดดี้ไม่ชอบหนูไงคะ"
" แค่เธอเข้าใจทุกอย่างเป็นอย่างดีแค่นี้มันก็ดีมากแล้ว การที่เธอได้พิสูจน์ทุกอย่างด้วยตาตัวเองมากกว่าเชื่อคำที่คนอื่นพูดก็ถูกต้องที่สุดแล้วแหละ" ซาเฟียร์ยิ้มอบอุ่น รับรู้ว่าพักนี้เธอยิ้มและหัวเราะบ่อยมากจริงๆ
"ชอบไหมคะ"
"บอกไปแล้วว่ามากกว่าชอบ" ตอบออกมาพลางดันชามอาหารมาที่ตรงหน้าของคนตัวเล็ก
"หนูไม่ได้ถามว่าแด๊ดดี้ชอบหนูไหม แต่หนูถามว่าชอบที่หนูเรียกพี่ว่าแด๊ดดี้ไหม"
"ชอบ อยากเรียกอะไรก็เรียก"
"ยอมหนูทุกอย่างเลยเหรอ"
"ยอม"
"มีแด๊ดดี้คนเดียวหนูยังมีความสุขมากขนาดนี้ ถ้าเกิดว่าหนูมีแด๊ดดี้เพิ่มอีกสักคนสองคน..."
"คนเดียวก็พอ" ซาเฟียร์หรี่ตามองคนที่คัดค้านทั้งที่เธอยังไม่ทันจะจบประโยค
"หนูต้องเป็นคนเลือกสิ"
"แค่พี่เธอก็ไม่ไหวแล้ว พี่จะทำให้เธออยากมีแค่พี่คนเดียว เชื่อสิ ทูนหัว...รอด
