พรวด! เสียงนางสำลักน้ำพ่นออกมาทางปาก
แค่ก ๆ ๆ ๆ นางยังสำลักน้ำที่เพิ่งพ่นออกมาจนน้ำตาไหล
จังหวะเดียวกับที่สาวใช้สกุลหนิงลงจากรถม้าวิ่งเข้ามาสองนาง พร้อมผู้นำสกุลหนิงก้าวลงมาจากรถม้าพอดี หนิงเซียนวางแผนให้สาวใช้กลับไปบอกท่านพ่อของนางว่าหนิงเซียนหายไปออกตามหาไม่พบ
สายตาผู้นำสกุลหนิงจับจ้องแม่ทัพหานฟง ภาพเมื่อครู่เห็นเพียงชายหญิงจูบจุมพิตกันในอาภรณ์เปียกปอน
“เจ้าฟื้นก็ดีแล้ว เหตุใดจึงมาอยู่ที่นี่” เขาประคองนางขึ้นนั่งพักบนเก้าอี้
“คุณหนู เหตุใดท่านจึงมาอยู่ที่นี่กับแม่ทัพหานฟงเจ้าคะ ซ้ำเมื่อครู่ยัง...เอ่อยังแนบชิดกันถึงเพียงนั้น” สาวใช้ทำท่าตกใจรีบวิ่งมาประคองคุณหนู
ผู้นำสกุลหนิงนามว่าหนิงเจ้าเว่ยเดินเข้ามาในศาลาชมบัว
“คารวะท่านแม่ทัพ ไม่ทราบมีเรื่องอันใดเกิดขึ้น ภาพที่เห็นเมื่อครู่ท่านจะอธิบายอย่างไร”
ท่านพ่อของหนิงเซียนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกรุ่นโกรธพยายามข่มอารมณ์เมื่อเห็นบุตรสาวถู
