@DN hospital
ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าดังกระทบพื้นกระเบื้องภายในโรงพยาบาลดังเป็นจังหวะก้าวเดิน...ร่างบางในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเดินนำร่างสูงของเคดีนมาหยุดอยู่ที่บานประตูห้องพักฟื้นของมาตัง...ก่อนที่ทั้งคู่จะเข้ามาธารน้ำติดต่อกับเคาน์เตอร์พยาบาลแล้ว ว่ามีใครอยู่ภายในห้องไหม ซึ่งจะมีก็แต่ป้าที่คอยดูแลมาตังอยู่ในตอนนี้
เพราะมาแทนกับแม่ของเขาได้ออกไปแล้ว...
เคดีนมองไปที่บานประตูตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย...ชื่อผู้ป่วยที่นอนพักอยู่ในห้องนั้นเขาจำมันได้ดีว่าเป็นใคร
“เข้าไปเถอะ...” ธารน้ำเอ่ยเบา ๆ พร้อมกับวางมือเข้าที่ไหล่ของเคดีนใบหน้าหนุ่มลูกครึ่งหันกลับมามองใบหน้าสวยก่อนที่เขาจะส่งยิ้มบาง ๆ ให้ธารน้ำ...
ก๊อก ๆ
มือหนาเคาะไปที่บานประตู ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ เลื่อนบานประตูออกไปช้า ๆ ...ร่างสูงเดินเข้าไปภายในห้องด้วยท่าทีที่นิ่งเฉย แต่ภายในใจของเขากลับเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ ...และทันทีที่ธารน้ำ
