“ผมว่าเราไปหาอะไรทานกันก่อนดีไหมครับ” ฝ่ายธามไทรีบเปลี่ยนเรื่องเช่นกัน ด้วยกลัวว่าเมรีญาจะจับได้ว่าเขากับเลขาฯ ข้างกายมีความสัมพันธ์กัน
“ถ้าอย่างนั้น เค้กขอตัวก่อนนะคะ”
เขมมิการีบขอตัวออกห่างจากทุกคนทันที เพราะรู้ว่า เวลานี้ ที่นี่ไม่ใช่ที่ของตนเอง เมื่อชายหนุ่มอยู่กับเพื่อนสนิทก็ควรปล่อยให้เขาได้มีเวลาส่วนตัว
“อืม”
ธามไทตอบสั้นๆ แต่ก็ไม่วายส่งสายตาดุมาให้ ซึ่งเขมมิกาก็ยังคงไม่เข้าใจว่าตัวเองทำอะไรผิดไป เขาถึงต้องมองด้วยสายตาคาดโทษแบบนั้น
“อ้าว คุณเค้ก”
CEO หนุ่มเดินเข้ามาทักทายเขมมิกา ก่อนจะจับจ้องไปที่เมรีญาและยิ้มให้เธอเล็กน้อย
“สวัสดีครับหมอธาม หมอว่าน แล้วก็...ข้าว” ปริญมองเมรีญาด้วยความรู้สึกที่เปลี่ยนไป จากที่ผ่านมาเคยมองเธอด้วยความรู้สึกหลงใหล แต่เวลานี้ ในเมื่อหญิงสาวเลือกที่จะอยู่ข้างกายของเวทัส เขาเองก็ไม่ใช่คนพาลที่จะไปแย่งชิงผู้หญิงที่ไม่รักตนเองมาครอบครอง
“สวัสดีค่
