“เค้กไม่คิดเลยนะคะว่าหมอจะหยาบคายได้ขนาดนี้ หมอคงลืมไปแล้วใช่ไหมว่าตกลงกันไว้ว่า ถ้าเค้กไม่อยากหมอก็จะไม่บังคับ ตอนนี้ เค้กไม่อยาก”
เขมมิกาหมดความอดทนแล้ว ธามไททำเหมือนเธอไร้หัวใจ อยากจะให้ไปกับผู้ชายคนไหนก็ไป อยากให้ทนดูเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น เธอก็อยู่ให้ แล้วนี่ยังบังคับให้ร่วมรักในสถานที่ที่ไม่เหมาะสมอีก!
“แล้วไง ตอนนี้ ฉันไม่สนใจข้อตกลงบ้าบออะไรทั้งนั้น ฉันอยากได้ก็ต้องได้”
ธามไทยอมกลืนน้ำลายตัวเอง จัดการกระชากสายคล้องคอชุดเดรสของหญิงสาวออก ก่อนจะก้มลงไปพรมจูบทั่วคอและอกอิ่มอย่างโหยหา เขาไม่ลืมที่จะฝากรอยรักเอาไว้ให้เธอจดจำบทรักครั้งนี้
“ไม่ได้นะคะ ไม่เอาตรงนี้ อื้อ…”
ไม่ทันที่เขมมิกาจะได้พูดอะไรต่อ ธามไทก็ช่วงชิงริมฝีปากบางอีกครั้ง คราวนี้ เขาสามารถรุกรานเข้าไปในโพรงปากสาวได้สำเร็จ จากนั้นจึงฉกฉวยลิ้นเรียวเล็กราวกับต้องการไล่ต้อนให้หญิงสาวจนมุม ในขณะที่มือก็บีบเคล้นตามร่างบาง
