หมอหนุ่มเอ่ยแทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม เขาไม่เคยกลัวว่าตัวเองจะเสียชื่อเสียง แต่สิ่งที่ห่วงมากที่สุดก็คือความรู้สึกของคนตัวเล็ก ความสัมพันธ์ของเขากับเขมมิกายังคงเป็นความลับ การที่ศศิมาล่วงรู้เช่นนี้ไม่เป็นผลดีแน่
“ศิไม่ได้ขู่ค่ะ ศิแค่กำลังคิดอะไรสนุกๆ ขึ้นมาเฉยๆ”
เจ้าหล่อนพูดราวกับผู้เหนือกว่า แม้เธอจะไม่มีหลักฐาน แต่คนที่กินอยู่กับปาก สักวันก็คงหลุดพฤติกรรมให้คนในโรงพยาบาลจับสังเกตได้เอง
“ตามสบาย แต่ถ้าเค้กเดือดร้อนเมื่อไหร่ คงไม่ต้องบอกนะว่าผมจะทำยังไงกับคุณ” ธามไทพยายามข่มความรู้สึกโมโหเอาไว้ เพราะรู้ดีว่าผู้หญิงอย่างศศิเป็นประเภทที่ยิ่งเขาแสดงออกว่าเดือดดาลมากเท่าไร เธอก็ยิ่งยั่วโมโหมากขึ้นเท่านั้น
“คุณจะทำอะไรคะ ฟ้องพ่อศิเหรอ” ศศิถามด้วยความรู้สึกขบขัน สุนทรแทบไม่ยุ่งกับเรื่องส่วนตัวของเธอเลย และต่อให้เข้ามายุ่ง เธอก็ไม่เคยเกรงกลัว
“ผมไม่ฟ้องหรอก แต่ผมจะตัดปัญหาด้วยการซื้อหุ้
