“โถ พูดแบบนี้เค้กลำบากใจนะคะ” เขมมิกาพูดด้วยสีหน้าลำบากใจจริงๆ เพราะไม่อยากให้ปริญมารอแบบนี้ และอีกอย่าง เธอก็ไม่รู้ว่าจะได้ไปทำงานกับปริญจริงๆ ไหม
“พี่ไม่ได้อยากให้เค้กลำบากใจนะ แต่พี่อยากให้เค้กรู้ว่าพี่จริงจัง พี่รอได้”
ปริญจ้องหน้าเขมมิกาอย่างสื่อความหมาย และคำว่ารอได้ของเขาไม่ได้หมายถึงเรื่องงานอย่างเดียว มันหมายถึงเรื่องหัวใจของเธอด้วย
“ขอบคุณนะคะพี่ปริญ แต่ตอนนี้เค้กยังให้คำตอบไม่ได้จริงๆ เพราะว่าเค้กยังทำงานให้คุณหมออยู่” เขมมิกาตอบออกไปตามตรง ไม่รู้ว่าธามไทจะเบื่อและไล่เธอออกเมื่อไหร่ แต่ต่อให้หมอหนุ่มจะให้ไปทำงานในแผนกอื่นในโรงพยาบาลได้ หญิงสาวเองก็คงเลือกไม่ทำ ด้วยเหตุผลไม่อยากเห็นหน้าเขาอีก
“ครับ พี่นี่ก็ดูเลวเนอะ มาแย่งเลขาฯ ของหมอธาม”
ปริญพูดติดตลกจนเขมมิกาต้องหลุดขำตามด้วย
“นั่นสิคะ คนอื่นก็มีตั้งเยอะแยะ”
เขมมิกาพูดยิ้มๆ เธอเองก็อยากให้ปริญเปิดใจให้ผู้หญิงคนอื่น แต
