“เค้กไม่ต้องเกร็งนะครับ ทำตัวปกติเหมือนตอนที่เรารู้จักกัน”
ชายหนุ่มรีบพูดขึ้นทันที เขารู้ว่าเขมมิกาต้องปฏิบัติกับเขาอย่างมีเส้นกั้นตรงกลางด้วยตำแหน่งเจ้านายกับเลขาฯ แน่นอน
“ทำเหมือนเดิมไม่ได้หรอกค่ะ พี่ปริญเป็นหัวหน้า จะให้เค้กทำตัวปกติเหมือนแต่ก่อน คนอื่นได้นินทาแย่”
เขมมิกาพูดอย่างรู้ทัน จริงอยู่ที่เธอรู้สึกผ่อนคลายและไม่เครียดกับงานใหม่มาก เพราะปริญเป็นผู้ชายที่เธอรู้จัก แต่ก็ต้องบอกตัวเองเสมอว่าเรื่องงานคือเรื่องงาน เรื่องส่วนตัวก็คือเรื่องส่วนตัวห้ามเอามาเกี่ยวกัน
“โอเคๆ ก็ได้ครับ ถ้าอย่างนั้นนั่งลงก่อน พี่มีเรื่องจะคุยหลายเรื่องเลย”
ปริญนั่งลงอย่างผ่อนคลาย ในขณะที่เขมมิกาก็นั่งลงฝั่งตรงข้ามเขา
“เริ่มอย่างแรก เค้กขอเรียกพี่ปริญว่าคุณปริญตอนอยู่ที่ทำงานนะคะ เค้กไม่อยากให้คนอื่นเข้าใจผิดเรื่องของเรา”
สาวน้อยพูดด้วยความกังวลใจ การเรียกชายหนุ่มอย่างสนิทสนมเช่นนั้นอาจทำให้เธอโดน
