บทส่งท้าย
Happy End
ตั้งแต่ประกาศขอเขมมิกาแต่งงาน ธามไทก็ได้มีโอกาสพาหญิงสาวไปพบพ่อของตนเอง ที่ผ่านมา หมอหนุ่มแทบไม่เคยพูดถึง ‘ธนาธร’ ผู้เป็นพ่อ ที่ตอนนี้ได้มอบหมายงานทุกอย่างให้เขาเป็นคนดูแลต่อ ในขณะที่ท่านเลือกจะไปใช้ชีวิตบั้นปลายอยู่ที่จังหวัดภูเก็ต เนื่องจากเป็นคนที่ชอบบรรยากาศของท้องทะเลและความเป็นเมืองที่สะดวกไม่ได้ต่างจากกรุงเทพฯ ทำให้พ่อของเขาเลือกมาอยู่เพียงลำพังที่นี่
“เค้กตื่นเต้นจังเลยค่ะ”
เขมมิกาบีบมือของตนเองระหว่างรอผู้เป็นพ่อของชายหนุ่มอยู่ที่ห้องรับแขก แม้ว่าบ้านหลังนี้จะไม่ได้ใหญ่โตอะไร แต่การตกแต่งภายในก็บ่งบอกให้รู้ว่าเจ้าของบ้านเป็นคนมีรสนิยมดีพอสมควร
“ไม่ต้องตื่นเต้นนะเค้ก พ่อพี่ใจดี”
ธามไทกุมมือหญิงสาวแน่นเพื่อให้กำลังใจเธอ และไม่นาน ธนาธรก็ปรากฏตัวพร้อมกับเดินเข้ามาหาทั้งคู่ด้วยรอยยิ้ม
“พากันมาหาฉันได้แล้วเหรอ” ชายสูงวัยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจ แต่แฝงไป
