รถตู้คันหรูขับด้วยความเร็วสูงใช้เวลาเพียง 20 นาทีก็มาถึงโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง สองแขนแกร่งอุ้มคนรักลงจากรถวิ่งเข้าไปในอาคารทันที หมอ พยาบาลรีบพาคนเจ็บเข้าไปในห้องผ่าตัด
“ ญาติรอด้านนอกนะคะ ” พยาบาลหันมาบอกพายุและปิดประตูไป เสื้อเชิ้ตสีดำที่พายุสวมใส่เปียกชุ่มไปด้วยเลือดของคนรัก มือหนาสองข้างแดงไปด้วยเลือดเช่นกัน
ตาคมก้มลงมองยังฝ่ามือสองข้างของตัวเอง ฝ่ามือหนาสั่นเทาไปหมด ขาแกร่งสองข้างแทบพยุงร่างของตัวเองเอาไว้ไม่ได้ ดวงตาสีเทาแดงกร่ำไปจากการร้องไห้ น้ำตาแห่งความรัก น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลรินออกมาอย่างไม่คิดอายใคร…
ภูผา เมฆ เพียงฟ้าและลูกน้องคนสนิทวิ่งตามกันเข้ามา ทุกคนใบหน้าเคร่งเครียดเป็นอย่างมาก ไม่มีใครเอ่ยหรือพูดอะไรออกมา ความเงียบเข้ามาปกคลุมไปทั่วบริเวณ ทุกคนลอบมองไปยังพายุนิ่ง
“ น้องกูต้องปลอดภัย ” มือหนาของภูผาตบเบาๆไปบนบ่าแกร่งของน้องเขย เขาก็เจ็บไม่ต่างจากพายุเลยน้องสาวคนเ
