“เฮ้ยๆ นั่นไง โอ้โห ไม่ได้มาเก็บตั้งนานดอกออกเต็มต้นเลยโว้ย ห๊อม หอม” เสียงของเหล่าคนงานข้างล่างทำเอาเมฆินที่กำลังฝันหวานว่าคืนนี้เขาจะได้นอนกอดเมรินต้องสะดุ้งทันที เมื่อพบว่าคนงานออกมาเก็บดอกจำปีตรงหน้าบ้านอยู่ประมาณสามสี่คน
ไวกว่าความคิด เมฆินตะโกนออกไปเสียงดังโดยไม่สนใจว่าใครจะได้ยิน
“เฮ้ย พวกมึงมาทำอะไรหน้าบ้านกูดึกป่านนี้วะ ไม่รู้จักหลับจักนอน” วันนี้งานเยอะ เขาตั้งใจจะกลับเย็นแต่กลับล่วงเลยจนถึงสองทุ่มอาบน้ำแล้วเข้ามาพักสายตาในห้องนอน แต่เสียงพวกมันดังมารบกวนจนต้องลืมตาขึ้นมาดู
แต่เขาจะต้องจัดการเรื่องนี้ให้จบสิ้นไป ขืนปล่อยไว้ไม่เป็นผลดีแน่! เพราะสังเกตอยู่ทุกคืนว่าเมียเขาชอบออกมายืนรับลมริมระเบียง บางทีเมรินก็จะเก็บดอกจำปีเข้าไปในห้องนอน
เมฆินเดินลงไปหาคนงานคนหนึ่งที่กำลังปีนต้นจำปีเพื่อเก็บดอกของมัน เขาเคยให้แม่บ้านปลูกเอาไว้ และด้วยความใจดีจึงอนุญาตให้เหล่าคนงานเข้ามาเก็บดอ
