42

1227 คำ

“แต่อย่างน้องรินก็ดีใจค่ะ ที่รินเลือกจะบอกลูกไปว่าพ่อของแกตายแล้ว!” “เมริน!” เมฆินโมโหจนทุบกำแพงข้างใบหน้าหญิงสาวจนเสียงดังลั่น แรงดังกล่าวทำให้ชายหนุ่มเจ็บแสบที่มือไม่น้อย แต่ความเจ็บแสบทางกายถูกลืมเลือนไปหมดด้วยความโมโหในคำพูดของหญิงสาว “ออกไปจากห้องทำงานฉัน ถ้าเธอไม่อยากถูกฉันย้ำความเป็นผัวเพื่อย้ำเตือนความจำเธอว่าพริกแกงเป็นลูกใคร!” เมฆินพูดด้วยความโมโหอีกครั้งแม้จะอยากกระชากเสื้อหญิงสาวและจับเธอลงโทษมันเสียตอนนี้ แต่เขาก็ต้องห้ามใจเอาไว้ เพราะมีคนงานอยู่ข้างนอกค่อนข้างเยอะ แถมอารมณ์ของเขาก็โมโหจนถึงขีดสุด หากปลุกปล้ำเมรินตอนนี้เสียงคงเล็ดลอดออกไปภายนอกเป็นแน่! เมรินเห็นอารมณ์โกรธของชายหนุ่มก็ตกใจ รีบออกจากห้องของเขาทันที เพราะกลัวว่าหากช้าอีกนิดเขาจะเปลี่ยนใจกลับมาลงโทษเธอจนได้ หญิงสาวก้มหน้าร้องไห้เสียใจในเรื่องที่เกิดขึ้น เธอไม่น่าหลงระเริงกับความใจดีที่เขามีให้แต่แรก เพราะสุดท้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม