“ก้องก็เหมือนกัน รินได้ข่าวว่าก้องไปเรียนต่อต่างประเทศ เป็นยังไงบ้าง” เมรินพยายามหาเรื่องคุยเพื่อคลายสถานการณ์ที่น่าอึดอัดนี้
“ก็ดีนะ แต่ก้อง…คิดถึงริน” ชายหนุ่มพูดออกมานิ่งๆ แต่แฝงไปด้วยความจริงใจ เขาคิดถึงเธอตลอดห้าปี แม้จะพยายามคบคนอื่นแต่ก็ไม่มีใครทำให้เขาลืมเมรินได้
“ก้อง…รินมีลูกแล้วนะ” แม้จะอึ้งกับคำพูดของเขา แต่เมรินก็เลือกที่จะบอกเรื่องพริกแกงออกไป
“ก้องรู้แล้ว ยินดีด้วยนะริน” ก้องเกียรติยิ้มบางๆ
“อื้ม ขอโทษกับเรื่องที่ผ่านมานะ แล้วนี่กลับมาทำงานที่กาญจน์ฯ เหรอ” เธอพยายามหาเรื่องคุยต่อ เพราะไม่อยากให้ก้องเกียรติเอาแต่จ้องหน้าตนเองเช่นนี้
“อื้ม ก้องเรียนจบบริหารมา ว่าจะลองหาสมัครงานตามบริษัทดูแลธุรกิจส่งออกสินค้าน่ะ”
“ที่นี่ก็เยอะนะ รินว่าก้องทำได้แน่นอน” เมรินส่งยิ้มหวานให้อดีตคนรักอีกครั้ง เธอรู้ดีว่าก้องเกียรติเป็นคนเก่ง แถมยังมีครอบครัวที่คอยซัปพอร์ต อย่างไร เขาก็ต้องหางา
