เลย์ลาใช้ดวงตากลมของตัวเองคอยลอบมองชายท่าทีสุขุมตรงหน้าที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำแผลให้เธออย่างตั้งใจ
เขาดูทำแผลเก่งแล้วก็เหมือนจะกำลังพยายามเบามือตัวเองอยู่ตลอด อาจจะกลัวเธอเจ็บหรือเปล่า
"เสร็จแล้ว"
"ขอบคุณที่ทำแผลให้เลย์ลานะคะคุณฟาริค"
เลย์ลาที่จ้องมองเขาอยู่นานก็ยิ้มหวานขึ้นมาด้วยสีหน้า
น่าเอ็นดูซึ่งมันเป็นจังหวะที่ฟาริคเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเธอพอดี
เขาจึงได้เห็นรอยยิ้มสดใสของเลย์ลาชัด ๆ เป็นครั้งแรก
และเป็นอีกครั้งที่เขาไม่สามารถจะละสายตาของตัวเองออกไปจากเลย์ลาได้เลย
เขาใช้ดวงตาคมของตัวเองจ้องมองรอยยิ้มหวานที่เธอฉีกยิ้มออกมา ดวงตากลมโตของเลย์ลาก็แวววาวจนน่าจับจ้อง
"คุณฟาริคมองเลย์ลาแบบนี้อีกแล้ว"
"แบบไหน"
"แบบที่มองอยู่" เลย์ลาเอ่ยตอบเขากลับ แต่จะบอกว่าเขามองเธอคนเดียวก็ไม่ถูก เพราะเลย์ลาก็จ้องฟาริค
กลับไปอย่างไม่ได้หลบสายตาเขาเช่นกัน
พรึบ
อยู่ ๆ เลย์ลาก็เบิกตากว้างด้วยความต
