“ทำไมเดี๋ยวนี่พิมพ์มาหาพี่เขมยากจังเลยค่ะ”
พิมพ์มาดาเอ่ยปากถามด้วยความน้อยใจ ทั้งที่อยู่ในอ้อมกอดของเขมทัตบนเตียงนุ่มของโรงแรมหรูเดิมที่ทั้งคู่ชอบนัดมาเจอกันบ่อยๆ หล่อนไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเขายังต้องแอบนัดเจอกันอีกในเมื่อหล่อนและครอบครัวได้ยกเลิกงานหมั้นกับธรณ์ไปแล้ว
“พี่งานยุ่งนะ”
เหมือนจะเป็นข้ออ้างแต่เขมทัตก็งานยุ่งจริงๆ เพราะลูกค้าที่ลงทุนกับธารารินกำลังทยอยกันมาลงทุนกับบริษัทของเขาแทน
อีกอย่างพิมพ์มาดาก็หมดประโยชน์แล้วไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาต้องเสียสละเวลาอันมีค่ามาพบเธออีก นี่ถ้าไม่ติดว่าเธอตามไปหาเขาที่บริษัทหลายครั้งเขาคงไม่พาเธอมาลงเอยที่โรงแรมนี้อีกหรอก
“ยุ่งมากขนาดนั้นเลยเหรอคะ คุณแม่พิมพ์ท่านถามว่าเมื่อไหร่พี่จะเข้าไปหาสักที คุณแม่อุตส่าห์บากหน้าไปขอถอนหมั้นแทนพิมพ์แล้วนะคะ”
“พี่ยุ่งมากจริงครับพิมพ์ ถ้ามีเวลาพี่จะรีบไปหาคุณแม่พิมพ์นะครับ หืมคนดี” เขมทัตมจูบไปที่ไหล่เปลื
