เช้าวันต่อมา..
“ฮึก ฮือ” เสียงร้องไห้งอแงจากเด็กน้อยดังขึ้นพร้อมกับเสียงเคาะประตูห้อง..
“อาไฟมาหาหลาน น้องพสุตื่นยังเอ่ยย” เสียงอาไฟที่ดังเข้ามาจากหน้าประตูทำเด็กน้อยที่นั่งจุ้มปุ้กร้องไห้ตาแดงก่ำอยู่กลางเตียงรีบวิ่งลงจากเตียงไปเปิดประตูห้องหาคุณอา “ร้องไห้เหรอครับ? หลานอาเป็นอะไร แล้วปะป๊ามะมี๊..อ่า ไอ้ฉิบหายนี่มัน” เพราะไม่ทันจะได้คำตอบจากหลานชาย สายตาคมมองเข้าไปในห้องก็เจอพี่ชายเขามันหลับคาอกเมีย ดีแค่ไหนผ้าห่มปิดอยู่เขาถึงไม่ได้เห็นภาพติดเรทเท่าไหร่นัก
สุดท้ายไฟถึงรีบอุ้มหลานออกมาแล้วปิดประตูห้องไป..
“การ์ดบอกว่าเมื่อคืนหนูนอนคาสิโน อาไฟก็รีบตื่นมาหาเลย แล้วหลานอาไฟเป็นอะไร ไหนบอกสิครับ”
“อาไฟ ปะป๊าแอบดูดอกมะมี๊จนแดง น้องตื่นมาจะดูดอกมะมี๊บ้างแต่ม่ายกล้า น้องกลัวมะมี๊เจ็บ”
“…” กูหมดคำจะพูดกับมันเลย มันทำอะไรเคยคิดอายลูกบ้างไหมวะไอ้นี่
“ฮึกก..อาไฟ มะมี๊จะเจ็บม่าย หรือมะวานตอนดูกา
