“ปะป๊า นี่ค้าบๆๆๆ” น้องพสุวิ่งไปหยิบชุดเดรสมะมี๊ที่วางไว้มาส่งให้ปะป๊าที่นั่งถอนหายใจอยู่ตรงขอบเตียง “ปะป๊าใส่ชุดนี้นะค้าบ มะมี๊ม่ายต้องเพราะมะมี๊ใส่กางเกงเหมือนปะป๊าแล้วคับ”
“เอาจริงเหรอครับลูก”
“ก็คุณเพลิงเพิ่งสอนให้ลูกบอกสิ่งที่ต้องการ พอลูกบอกแล้วจะไม่ทำตามเหรอคะ” เสียงเอ่ยส่งเสริมพร้อมเสียงหัวเราะเบาๆ ดังพอให้เขาได้ยิน
ได้ทีแล้วเมียเอาใหญ่เลย
“ใช่ค้าบ ปะป๊าม่ายอยากใส่ก็ได้น้า น้องม่ายเล่นแล้วคับ”
“ใส่ครับ ป๊าใส่ ตามใจลูกเลย” สุดท้ายถึงรับชุดเดรสสีชมพูจากมือลูกชายมาแล้วเดินหายเข้าห้องน้ำไป…
หายเข้าไปเกือบสิบนาทีก่อนจะเดินออกมา..ร่างสูงใบหน้าเคร่งขรึม มาเฟียใหญ่คุมคาสิโนตอนนี้ใส่ชุดเดรสสีชมพูของเมียไว้บนตัว
ใบหน้าคมก้มลง ยกมือขึ้นจับต้นคอด้วยความเขินอาย
“ปะป๊า เอ้ย มะมี๊เพลิงสวยมากเลยค้าบบบ” เสียงเจื้อยแจ้วเอ่ยพลางวิ่งเข้าไปกอดขาปะป๊าเอาไว้แล้วเงยหน้าขึ้นมอง “ปะป๊า เอ้ย มะมี๊ม่า
