“เป็นอะไรคะคุณอา… กลัวโดนฟ้าปล้ำหรือไง?” ถ้าใสยิ่งรู้สึกอยากแกล้ง เมื่อเห็นว่าคุณอาพยายามว่ายน้ำออกห่าง ตอนที่เธอว่ายเข้ามาใกล้ เขาทำราวกับว่าเธอเป็นอะไรสักอย่างที่อันตรายเกินกว่าจะอยู่ใกล้ “ฟ้าเข้าใกล้แล้วทำไมต้องหนีด้วยล่ะคะ... ถามจริงๆ ว่าฟ้าน่าขยะแขยงนักหรือไง” คนถามทำสุ้มเสียงน้อยใจ “เปล่า... อาไม่ได้คิดอย่างนั้น” “แล้วคิดอย่างไหนคะ?” นายหัวรู้สึกอึดอัด ฟ้าใสเถียงไม่ลดละ ตอนนั้นเขาอยากตะโกนออกไปดังๆ ว่า ‘อาไม่ได้ขยะแขยงฟ้า... แต่อากลัวใจตัวเองต่างหาก’ เหมือนรู้ว่าสัญชาตญาณความเป็นชายอาจเป็นอันตรายต่อความเป็นสาวของเธอ “ค่ำแล้วนะฟ้า… อาว่าเรากลับกันดีกว่า” สำนึกในความเป็นหญิงชายทำให้นายหัวตัดสินใจว่าเขาควรจะพาเธอกลับ การที่ผู้หญิงกับผู้ชายแก้ผ้าลงเล่นน้ำด้วยกันสองต่อสองในที่ลับหูลับตาก็เป็นเรื่องไม่สมควรอยู่แล้ว ใครรู้เข้าจะเก็บเอาไปนินทาได้ ฟ้าใสทำหน้าบึ้งเมื่อโดนข