ยาวมาถึงใต้ถุนเรือน ขึ้นบันไดมายังห้องพักซึ่งจัดเตรียมเอาไว้ให้ฟ้าใส “โอเคค่ะ… แต่ มันจะมีตุ๊กแกมั้ยคะป้า” หญิงสาวทำท่าขนลุกขนพอง ถามด้วยน้ำเสียงหวาดๆ เพราะเธอกลัวตุ๊กแกที่สุด “อุ๊ย… ตุ๊กแกกับบ้านไม้มันเป็นของคู่กันค่ะ แต่ไม่ต้องกลัวนะคะ ตุ๊กแกพวกนี้กินแมลง มันไม่มีพิษมีภัย ไม่ทำอันตรายคนหรอกค่ะ” “อึ๊ย! พูดแบบนี้แสดงว่ามีใช่มั้ยคะ” “เดี๋ยวก็รู้เองแหละค่ะ” คนถูกถามตอบยิ้มๆ ก่อนจะพาหญิงสาวก้าวลงบันไดมายังชั้นล่าง แล้วเดินนำเข้าไปในโรงครัวซึ่งอยู่ตอนท้ายของเรือน เรื่อยไปจนถึงหลังบ้าน แนะนำว่าตรงไหนคือห้องครัวและห้องซักล้างซึ่งแลเห็นเครื่องซักผ้าตั้งอยู่ “จานชามล้างตรงนั้น… ซึ่งหนูจะต้องช่วยป้า แล้วตรงนั้นสำหรับซักเสื้อผ้า” สตรีสูงวันทำท่าชี้นิ้วสั่งงานนั่นนี่ “อะ… อะไรนะ?” ฟ้าใสกระทืบเท้าอยู่ในความคิดอย่างคุณหนูที่เอาแต่ใจตัวเอง “อย่าบอกนะว่า… หนูจะต้องทำงานบ้านพวกนี้ เอ่อ… ซักผ้