ประกายและจมูกโด่งเป็นสันสวยของผู้ชายคนนี้ ที่แท้ก็คล้าย ‘จอร์จ คลูนีย์’ พระเอกฮอลลีวูดชื่อดังนี่เอง
“ใครสั่งใครสอนให้ใส่รองเท้าส้นสูงมาเดินชมสวนปาล์มล่ะหนูจ๋า”
เสียงนุ่มลึกบ่งบอกถึงความเป็นคนใจดี ถามพลางช้อนร่างของเธอขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน
ไหล่ข้างหนึ่งของเธอที่เสียดสีกับอกอุ่นของเขา ทำเอาหญิงสาวใจหายวาบ ชายปริศนาก้าวยาวๆ พาออกมาจากเนินดินข้างพงหญ้า ค่อยๆ วางร่างบอบบางลงยืนบนพื้น
“ก็ตุ๊กแกน่ะคะ… ถ้าไม่ใช่เพราะตุ๊กแกบ้าตัวนี้ก็คงไม่ลื่นเสียหลักหรอกค่ะ”
“ไม่ต้องกลัว… ที่นี่ตุ๊กแกเยอะ อยู่ไปสักพักเดี๋ยวก็ชินไปเอง”
เสียงทุ้มปลอบนุ่มนวล สายตาตะลึงลานของฟ้าใสยังคงจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขาด้วยความลืมตัว
เธอนึกในใจว่าอีตาคนนี้เป็นใครกันนะ? ดูเหมือนว่าเขาจะรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเธอพอสมควร
“แล้วคุณเป็นใครคะ?”
ความสงสัยเร่งเร้าให้ถาม
ใบหน้าของชายผู้นี้ดูแตกต่างไปจากคนเอเชี
