หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
หญิงสาวกลับมาพักอยู่ที่บ้านได้สองวันแล้ว เธอไม่พูดจากับสามีอีกเลยนับตั้งแต่วันนั้น ตุลาการยังคงวนเวียนอยู่รอบตัวไม่ได้ไปไหน เขาเดินเข้ามานั่งลงข้างกายกับหญิงสาว จับฝ่ามือเล็กมากอบกุมเอาไว้อย่างให้กำลังใจอย่างเช่นทุกวันที่เคยทำ
"เราหย่ากันเถอะนะพี่ตุลย์ เราไม่มีอะไรผูกพันกันอีกแล้ว" คนที่ไม่คุยด้วยมานานเป็นอาทิตย์ วันนี้เธอถึงกับขอหย่าขาดจากเขา หัวใจของตุลาการรู้สึกโหวงเหวงขึ้นอย่างห้ามไม่ได้
"ทำไมเราต้องหย่ากันด้วยล่ะขวัญ พี่ไม่หย่า" หญิงสาวหันหน้ากลับมาจ้องมองสามีอีกครั้ง แววตาและสีหน้าของเขาทุกข์หนักมากไม่ต่างจากเธอเลย
"คนไม่ได้รักกัน จะอยู่กันไปทำไมล่ะคะ พี่ก็ต้องไปรับผิดชอบคุณวีด้า อย่างน้อยพี่ก็ยังมีลูกเหลืออยู่อีกคน แต่ขวัญไม่เหลือใครอีกแล้ว"
"พี่ยังยืนยันคำเดิมว่าพี่กับเขาไม่ได้มีอะไรกันเกินเลยสักครั้ง พี่รักขวัญนะ พี่อยากอยู่กับขวัญทุกวัน ส่วนเรื่องลูกเราทำให
